adj.
ennuyeux, importun, fastidieux;
— առնել, ennuyer, importuner.
Other definitions containing this entry
ἁνένδοτος. non remissus, constans. որ եւ ԱՆԹՈՒԼԱՆԱԼԻ. Ո՛չ թոյլ եւ ոչ թուլացեալ. անձանձիր, եւ սերտ. պինդ. պնդագոյն. եւ անկորանալի. կէվշէմէզ. գայըմ.
Հեռի ի հեղգութենէ. անպղերգ. փո՛յթ. անդանդաղ. անձանձիր. իւմէնմէզ. գայրէթլի.
Ոչ յոյլ. անդանդաղ. անձանձիր.
Ուր իցէ միշտ ջան եւ փոյթ. բազմավաստակ. ճգնողական. բազմահնար. անձանձիր. անխոնջ.
Անձանձիր կալ յաղօթս. (Խոսր.։)
Քաջապէս կարացեալ փախչել ի մահկանացու աշխտրհիս աղետից։ Պսակելով զնա իբրեւ զմարտիկ նահատակ, որ քաջապէս յաղթեաց։ Քաջապէս ճողոպրեալ ի փախուստ դարձուցեալ։ Զանդամս մարմնոյ քո մեռո՛ քաջապէս։ Քաջապէս համբերել։ Նոքա քաջապէս անձանձիր պատերազմեցան մահուչափ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. իմաստն.։ Եղիշ. միանձն.։ Լաստ. ՟Բ։ Վրք. հց. ՟Է. ՟Ի՟Է։)
Որ յերկարաձգէ զաղօթս. անձանձիր յաղօթս.
Իբրեւ զծառայ հնազանդ եւ անձանձիր. ՃՃ.։
Զգործս իւր գործեսցէ անձանձիր։ Անձանձիր պատերազմեցան. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ի՟Բ։)
Կացէ՛ք դուք յաղօթս անձանձիր (տպ. անձանձրոյթ). (Մծբ. ՟Դ։)
ἁνεπαχθῶς. non moleste, non gravate. Առանց կրելոյ կամ տալոյ զտաղտկութիւն. անձանձիր. հեշտեաւ. մեղմով.
ԱՆՁԱՆՁՐՈՅԹ որ եւ ԱՆՁԱՆՁԻՐ, ԱՆՁԱՆՁՐԱՆԱԼԻ. ἁκάμας, ἁκάμαντος. indefessus, infatigabilis, ἁκάματα, indefesse, sine lassitudine. Որ ոչն ձանձրանայ կամ թուլանայ. անխոնջ. եւ առանց ձանձրանալոյ. օսանմազ. եօրուլմազ.
Եղեն բանտապետք, եւ համաձանձիրք, եւ դահիճք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
φιλόπονως. studiose, accurate, sedulo, diligenter. Իբր աշխատասէր. փութով պնդութեան. յօժարութեամբ. մտադիւր ջանիւ. անձանձիր.
Voir tout