adj.

ՀՈԳԵՒՈՐԱՇԱՀ որ եւ ՀՈԳԵՇԱՀ. Ուր կայցէ շահ հոգեւոր կամ հոգւոյ.

Զարդարութիւն հոգեւորաշահ փարթամութեան. (Մաշտ.։)

Առեալ եմք զհոգեւորաշահ զպարգեւսն յորդէգրութեան ժառանգութիւն հօրդ երկնաւորի. (Մեսր. երէց.։)