cf. Հմայք.
cf. ՀՄԱՅՔ. եւ ՀՄԱՅԱԿԱՆՆ.
Կախարդութիւն, եւ հմայութիւն։ Այլեւ ծննդեամբ հմայութիւնս առնեն. (Կանոն.։)
Զայս տեսակ հմայութեան եւ գոռոզն այն գործէր։ Տեսիլ նանրութեան եւ հմայութեան. (Նչ. եզեկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հմայութիւն | հմայութիւնք | 
| accusatif | հմայութիւն | հմայութիւնս | 
| génitif | հմայութեան | հմայութեանց | 
| locatif | հմայութեան | հմայութիւնս | 
| datif | հմայութեան | հմայութեանց | 
| ablatif | հմայութենէ | հմայութեանց | 
| instrumental | հմայութեամբ | հմայութեամբք |