Հիւանդագին

adj.

sickly;
very ill;

adv.

cf. Հիւանդաբար.

adj.

Կարի հիւանդ. յն. խօթացեալ. ἁσθενῶν.

Զտրոփիմոս թողի ի մելիտոս հիւանդագին. (՟Բ. Տիմ. ՟Դ. 20։)

Եւ որպէս Հիւանդաբեր.

Տիրէ ի վերայ նորա ցաւք հիւանդագինք. (Արծր. ՟Դ. 11։)