cf. Հարթնում.
ՀԱՐԹՆՈՒՄ ἁναπηδάω resilio. որ լինի եւ ՀԱՐԹՉԻՄ. (լծ. սարտնուլ. շրտնուլ. խրտնուլ, եւ զարթնուլ) Ի վեր ոստնուլ. ընդոստնուլ. առ ահի ի վեր վազել. ահիւ խուսափել. օցտել. դուրս ցաթկել, վախէն վեր ցաթկել, քաշուիլ՝ փախչիլ.
Յորժամ ուռկան արկանիցի, ձուկնն հարթնու, եւ ի միջին ծոցն դիմէ։ Սատանայ արկանէ ուռկան աշխարհի ... եւ արդարքն հարթնուին, եւ արտաքս քան զուռկանն ելանէին. (Սեբեր. ՟Գ։)
Անդուստ հարթուցեալքն ի թակարդսն շաղեցան. (Պիտ.։)
Զհարթուցեալս եւ զհեռացեալս հանդատեցուցանէ. (Յճխ. ՟Ե։)
Հարթուցելոց խաղաղարար. (Անյաղթ բարձր.։)
Հարթուցելոց յուղխից պղտորմանց թշնամւոյն՝ հաշտեցուցիչ. (Անան. եկեղ։)
Յամենագիտէն աստուծոյ երեսաց հարթուցեալ. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Յորո՞ց խաշանց, արդեօք ի հարթուցելո՞ցն, ի փախուցելոց. (Ագաթ.։)
Մի՛ կշտամբեր զհարթուցեալս։ Թէ զհարթուցեալս յանձանձեսցես. (Նար. ՟Ժ՟Է. եւ ձ։)
Անձն ձանձրացօղ միայնակեցի հարթուցեալ ի դուրս անդր. (Նեղոս.։)