Koriun.
Korioun.
tiger;
մատակ —, tigress;
կորիւն վագեր, tiger cub.
fox;
կորիւն աղուեսու, fox's cub.
lion;
մատակ —, lionesss;
կորիւն առիւծու, lion's whelp, young lion;
մռնչիւն՝ մռնչել, roaring, to roar.
bear;
— մատակ, she-bear;
կորիւն արջու or արչուկ, bear's cub.
wolf;
— մատակ, she-wolf;
կորիւն —ոյ, wolfs cub;
ցնկնիլ —ոյ, to whelp;
առնալ —ոյ, to howl.
young one, little one;
— արջոյ, bear's cub;
cf. Կորիւն.
the young of any animal;
— թռչնոց, young of a bird, nestling, brood;
young sparrow;
— հաւու, chick, small chicken, pullet;
— կենդանեաց, young one, little one of animals, pup, whelp, cub;
cf. Կորիւն;
—ունք, the young or little ones, the progeny;
բբիւն —ուց, the chirping or twittering of nestlings;
—ու or —ի լեզու, cf. Ճնճղկի լեզու;
— մատն, little finger;
—ս հանել(հաւուց), to brood, to sit on eggs;
(անասնոց) to have young, to litter, to bring forth.
lion;
մատակ —, lionne;
կորիւն առիւծու, lionceau;
մռնչիւն՝ մռնչել, rugissement, rugir.
Յունական բարբառոյն ի հայերէն դարձուցեալ. (Կորիւն.։)
Առ ի յօրինացն։ Առ յընկերէ։ Առ ի յոյժ բազմութենէն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Եղիշ.։)
Քաջալերութիւն առ ի յառաջադէմ ընտութեանն. (Կորիւն.) (որ լինի եւ ներրգոյական։)
Յէջս սինէական լերինն. (Կորիւն.։)
Որ եւ սկսան սիւնք եկեղեցւոյ։ Որ թէպէտ եւ նոքա վեհք են բնակութեամբ։ Յորս ոչ հաճի աստուած յայնպիսի պտղաբերութիւնս աղօթից։ Եթող զնա զտախտակն. յորոյ վերայ տախտակի գծագրեալ էին։ Որով մանաւանդ պտղաբերութեամբ աստուած զուարճանայ. (Կորիւն.։ Նար.։ Խոսր.։ Մագ.։ Ածաբ.։)
Այր մի երէց՝ աղուան ազգով. (Կորիւն.։)
Այն ինչ Կորիւն առիւծու մատաղ յաւուրց. (Եղիշ. դտ.։)
Անդ եռալ հոգւով, անդ աղօթք աղերսալիք. (Կորիւն.։)
Ոչ ըստ այնմ օրինակի՝ որ անդն գործեցան. (Կորիւն.։)
Ո՞ կարէ բիծ դնել ընտրելոց Աստուծոյ. (Կորիւն.։)
Ի բովսն փորձութեան կացուցանէր։ Նախ զանձինս փորձեցին, եւ ապա եղեն բովք բոլոր աշխարհի։ Արկանել ի բովս խրատու, կամ վարդապետութեան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զծախ իւղոյն յարդէ (տէրն)։ Կորիւն.։
Ողջ ածել զսիւղոբայս եւ զկապս հայերէն լեզուոյն։ Կարդեալ յօրինէր սիւղոբայիւք եւ կապօք. (Կորիւն.։)
Ի պորտոյ կիտին։ Ի բերանոյ կիտին կորիւնի. (Նար.։)
Ըստ քրիստոսի հետոցն վարել. (Կորիւն.։)
Առաւել հոգ ի մտի արկանէր. (Կորիւն.։)
Ողջ ածել զսիւղոբայս եւ զկապս հայերէն լեզուոյն. (Կորիւն.։)
Ոչ թողոյր զերկոցունց տոհմանց զորձ կորիւն (այսինքն զարու զաւակ). (Բուզ. ՟Գ. 4։)
Ոչ անցանեն զչափով։ Ապա եթէ ելանեն ըստ չափսն, վնաս առնեն։ Ըստ աւետարանական չափուցն (այսինքն կարգի եւ կանոնի)։ Զորոց զչափ գիտէր քրիստոնէութեանն։ Ըստ չափոյ աշխատութեանն կամ զօրութեան ձերոյ։ Պահէ չափով մարդոյ. (Ագաթ.։ Յճխ. ՟Է։ Կորիւն.։ Եղիշ. ՟Ը։ Շ. ընդհանր.։ Իգն.։)
Ի գաւառաց եւ ի տեղաց իշխանութեանն իւրեանց։ Եւ այլ բազում տեղաց հեռաւորաց։ Վասն իննակնեան տեղացն։ Չբաժանի քո տէրութիւնդ ըստ տեղաց, որպէս մարդկան։ Զբազումս ի տեղաց նորա տարեալ էին անիրաւաբար. (Կորիւն.։ Եղիշ. ՟Ա։ Զենոբ.։ Խոսր.։ Լաստ. ՟Բ։)
Էդն շանց, եւս եւ այլոց կենդանեաց. որպէս եւ կորիւն շան. լակոտ. Որ եւ ՍԿՈՒՆԴ, ՍԿՆԴԻԿ. այլ ի յն. եւ լտ. արուն եւ էգն անխտիր ասին. ὀ ἠ σκύλαξ catulus τὸ κυνίδιον catellus.
Զամէն մնացեալսն յանձն առնէր շնորհացն Աստուծոյ. (Կորիւն.։)
Ոմն զգայլոյ կորիւն սնուցանէ, եւ իբր զշան կորիւնս ընդ անձն ականին (տեառն իւրոյ. վըրան ցաթկելով խաղալ) (Եզնիկ.։) (Ա՛յլ է եւ ԱՌՆՈՒԼ կամ ԲԱՌՆԱԼ ԶԱՆՁԱՄԲ, ԸՍՏ ԱՆՁԻՆ. (այս ինքն ի վերայ ինքեան. տե՛ս ի ՟Ա. նշ։)
Եւ ոչ այնպէս մեծն մովսէս, չասեմք թէ առաւելօքն պակասագոյն. (Կորիւն.)
Անդ ի մարտիրոսական խորանին յարկեղ սրբոյն եդեալ. (Կորիւն.։)
Մինչեւ բնաւ արտաքոյ իւրեանց. (Կորիւն.։)
Ի բուն իսկ գիւղն. (Կորիւն.։)
Գրիչ ոմն հելլենական դպրութեան հռոփանոս անուն։ Ուսուցանելով մանկանս գրիչս նմին դպրութեան. (Կորիւն.։)
Գրեա՛ ի նմա գրչաւ դպրի. (Կորիւն.։)
Մտին գազանք ի դադարս, ղօղեցին ի խշտիս։ Սարսիցին ի խշտիս իւրեանց։ Իբրեւ զկորիւնս առիւծուց ի ջերմն խշտեաց իւրեանց. (Յոբ. ՟Լ՟Է. 8։ ՟Լ՟Ը. 40։ Երեմ. ՟Ծ՟Ա. 39։)
Կարճ ժամանակ, կարճ կեանք, կարճ (տառ կամ վանկ). (Ոսկ. մտթ.։ Լմբ. ժող.։ Կորիւն.։)
Հանդերձ կղերականօքն եւ իշխանօքն. (Կորիւն.։)
Աստուած հզօր։ Հզօր՝ որ զօրացուցանէ զիս զօրութեամբ։ Բան տեառն հզօր։ Հրեշտակն հզօր։ Այր կամ թագաւոր հզօր։ Ազգ հզօր։ Ոչ կարէ դատել ընդ հզօրին քան զնա։ Զտկարս աշխարհիս ընտրեաց աստուած, զի յամօթ արասցէ զհզօրս։ Մտանել ի տուն հզօրի։ Կապիցէ զհզօրն։ Աղեղունք կամ աւար կամ սեղան կամ ժողովք հզօրաց։ Մանուկ հզօր ուժով։ Զօրու մեծաւ եւ հզօրաւ։ Կորիւն առիւծու հզօր է քան զանասունս։ Հզօր իբրեւ զերկաթ։ Զջուր գետոյն զհզօր եւ զյորդ. (յն. հզօրի։) Զսուրն մեծ եւ զհզօր։ Հզօր ձեռամբ։ Զձեռանէ քումմէ հզօրէ։ Զբազուկս հզօրս։ Զհզօր գործ պատերազմաց նորա։ Քաղաք հզօր։ Իբրեւ զձայն հզօր որոտման։ Զգէրն եւ զհզօրն (ի հօտից)։ Հզօր (կամ բուռն) է իբրեւ զմահ սէր։ Ի դրունս հզօրս, եւ ի նիգս հաստատունս։ Ի պարիսպս ամուր՝ յաշտարակս հզօրաց. (յն. պարսպաւ մեծաւ եւ հզօրաւ, եւ ամուր աշտարակօք). եւ այլն։
Ի զօրութենէ եւ ի հիւթոց գրոց մարգարէականաց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զմին ատիցէ, եւ զմիւսն սիրիցէ. կամ զմին մեծարիցէ, եւ զմիւսն արհամարհիցէ։ Ասէ ցմիւս եւս։ Եղեւ ողջ իբրեւ զմիւսն։ Ի միւս նաւն. ի միւսում շաբաթուն. միւս մարիամն։ Միւս եւս այլ կորիւն։ Զառաջին պարիսպն, եւ զմիւսն եւս. եւ այլն։
ՄՈՐԻ κατάλυμα, μάνδρα caula եւ φωλέως lustrum, latibulum. գրի եւ ՄԱՅՐԻ. Որջ գազանաց ի մէջ մայրեաց, ուր են եւ կորիւնք ընդ մօրն. կաղաղ. խշտի. դադարք. մօրի, մօրնի. եբր. էօր, մէիւրա.
Խանձեալս մրեալս՝ յաշխարհէն կորնչէին. (Կորիւն.։)
Երեք են որ պարծ շրջին. կորիւն առիւծու ... աքաղաղ. նոխազ (Առակ. լ. 29։)
Ցայգ ցաւագին՝ երկուց վտանգից, մինն լալոյ, եւ միւսն մահու։ Զգիշերոյն աղօթքն եւ ցայգոյ (մօտ յայգանալ) ի ձիթաստանեաց լերինն առանձինն մատուցանէր. (Նար. լ։ Կորիւն.։)
Սատանայլ յաստուծոյ խնդրեալ առնոյր օճան, եւ ապա մխէր ի փորձութիւնսն (յոբայ)։ Եւ զայս օճան ընկալեալ ի տեառնէ երանելի առաքելոցն. (Եզնիկ.։ Կորիւն.։)
Օրինօք յարդարէր. (Կորիւն.։)
Անգէտ մարդկան. (Կորիւն.։)
ԶՅոթորի եւս զխրատն չանցուցեալ անգիր. (Կորիւն.։)
Առաքէր զոմն վահրիճ անուն։ Հռուփանոս անուն։ Տիրայր անուն։ Վարդան անուն։ Վասակ անուն. եւ այլն. (Կորիւն.։ Եղիշ.։ Փարպ.։ Յհ. կթ. եւ այլն։)
Յանուանէ հարցանել, կամ կարդալ զոք, կամ գրել, կամ յիշատակել զնոսա. (Կորիւն.։ Եղիշ.։ Նար. եւ այլն։)
ԱՌԱՋԻ ԱՌՆԵԼ, կամ ԴՆԵԼ. Յանդիման առնել. յայտնել. մատուցանել։ (Առակ. Ա. 23։ Խոր. Ա. 8։ Պիտ. Ը։ Ագաթ.։ Կորիւն.։ Զենոբ.։)
Զսովորականն առաջի եդեալ զաղօթս եւ զտքնութիւնս. (Կորիւն.։)
Զիւր արուեստն առաջի արկեալ խրատէր։ Վասն իրացն առաջի անկելոց. (Կորիւն.։)
Զի՞նչ հզօրագոյն քան զառիւծ։ Կորիւն առիւծու յուդա։ Առաւել քա զառիւծունս։ Առիւծ սաստիկս։ Առիւծ գոչիցէ, եւ ո՞վ իցէ՝ որ ոչ սարսիցէ. եւ այլն։
Զհրամայեալն ի գործ բերել։ Մինչեւ ի վախճան զհրամայեալսն ի գործ բերել. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զծախ իւղոյն յարգէ, եւ զծախելեացն յիշատակարան պատմեն ամենայն ուրեք. (Կորիւն.) (այսնքն ծախողաց, կամ մարիամու)։
ռմկ. քոթոտ, քիւթէկ, քեօչէկ. այս ինքն Ձագ, կորիւն, լակոտ. կոզռն. եւ Մանուկ, կամ փոքր. կրտսեր. քիւչիւք.
Գոչեսցէ առիւծ, եւ կորիւն առիւծու յորս՝ յոր հասանիցէ, կօչեսցէ ի վերայ, եւ լցցէ զլերինս բարբառով իւրով. (Ես. ՟Լ՟Ա. 4։)
Կորիւն առիւծու մատաղ յաւուրց. (Եղիշ. դտ.։)
Նազելով եւ սիգալով իբրեւ զկորիւն առիւծու ճեմէր. (Արծր. ՟Գ. 2։)
Զարշակունեացն տոհմի որեարս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ըստ արժանաւոր եւ պատեհ տեղեաց։ Զպատեհ պատեհ տեղիս զատուցեալ՝ շինել աղքատանոցս։ Պատեհ գտեալ ժամանակ։ Խնդրէր տեղի, եւ դէպ եւ պատեհ ժամանակ. (Կորիւն.։ Բուզ. ՟Դ. 6։ Պիտ.։ Զքր. կթ.։)
Առաւել զանընդդիմակաց հրամանն հանդերձ սակեօք կայսերագիր նշանակելովք։ Պատահեալ սպարապետին հայոց՝ հանդերձ սակերօք կայսեր յանդիման լինէին։ Եւ նորա առեալ սակերս կայսերական նշանօք՝ փութայր վաղվաղակի զհրամանն կատարել. (Կորիւն.։)
Իբր զճշտով պահանջումն սատերն սակի ի բերանոյ կիտին կորիւն՝ չորեքդրամեանն կշռութեամբ. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Ծնաւ ոչխարն ստերջ (կամ ստերդ) զկորիւն առիւծուն (կոյսն զքրիստոս). (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։)
Զոր ի վերոյն յիշեցաք. (Կորիւն.։)
Զառիւծու կորիւն սնուցեալ (մարդոյ՝) ածէ ի համոյր եւ ի քծինս, մինչեւ պատել զսնուցանելեաւն. (Եզնիկ.։)
Զթագաւորազին զմեծութիւն հաւատոցն անգիւտ յԻսրայէլի ասէ. (Կորիւն.։)
Արգելանաց անլուսից. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Անկարգ ցանկութիւն, ամբարտակ, հրոսակ. տեղիք, ձմեռունք. պաշտօնեայք. (Ագաթ.։ Խոր.։ Կորիւն.։ ՃՃ.։ Լմբ.։)
Յանսպառ յաւիտեանսն. (Կորիւն.։)
Չասեմք, թէ առաւելօքն (այսինքն բազմօք) պակասագոյն. (Բուզ. ՟Գ. 9։ եւ Կորիւն.։)
Այնու տեղեաւ՝ ընդ որ ատամունքն գալոց են՝ յարձակի առնու (կորիւն մատաղ) զանդրացուցիչն իւր. (Վեցօր. ՟Թ։)
Առեալ նախաբանեսցուք. (Կորիւն.։)
Հրամանն այն արդեամբք եւ գործովք յանկ ելանէր. (Կորիւն.։)
Ի բարբառ հոռոմ։ Յասորական բարբառոյն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Բնական գութ, կամ իմաստութիւն, կամ տկարութիւն. (Եղիշ.։ Կորիւն.։ Փարպ.։)
Գունակ գունակ խայտառակեալս. (Կորիւն.։)
Ելանէին ի դեսպակս՝ ի կառս արքունատուրս. (Կորիւն.։)
Զի՞նչ ասիցեմք զզուգանացն զառ ի միմեանց պատուեալ գովութիւնս. (Կորիւն.։)
Ընդդէմ լինէր սուրբ եպիսկոպոսացն. որոց բազում մեծարանս ցուցեալ. (Կորիւն.։)
Խնդրեցէ՛ք, եւ տացի ձեզ, որպէս թնծկալով կորիւնք հայցեն. (Եփր. խրատ. ուր լտ.)
(լծ. ռմկ. թօսուն. որպէս եւ իտ. tozzo է տխմար, կամ տղայ) Ձագ չորքոտանեաց. կորիւն.
Գտի իժակորիւն մի, արկի զնա ի ծոց իմ, եւ զօրն ամենայն լեսուի զգլուխ նորա. (Վրք. հց. ձ։) (ռմկ. ճզմիլ)։
Կորիւնք առիւծու լքին զմիմեանս։ Լքի զտուն իմ, թողի զժառանգութիւն իմ։ Լքանել զձեզ անապատ։ Ձայն դստեր սիոնի մեղկասցի, եւ լքէ զձեռս իւր.եւ այլն։
Խանձեալս մրեալս. (Կորիւն.։)
ԽՈՃԿՈՐ կամ ԽՈՉՔՈՐ, ԽՈՃԿՈՐԱԿ ԽՈՉՔՈՐԱԿ. χοιρίδιον, χοιρίσκος porcellus. Խոզի քուռակ կամ կորիւն, այսինքն ձագ.
Կաթեղօք վառելովք, ջայիւք բորբոքելովք. (Կորիւն.։)
Զոր կարգեաց գրելով Կորիւն. ուստի եւ մեր բազում անգամ կարդալով տեղեկացեալ հաւաստեաւ. (Փարպ.։)
Առնէր ապա նշնագիրս ըստ վերնապարգեւ կորովի սովորութեան իւրում. (Կորիւն.։)
Հայցէին եւս յարքայէ մանկունս մատաղս, որով զնշանագիրսն մարթեսցեն. (Կորիւն.։)
Բազում սգաւորաց զակնկալութիւն՝ յուսոյն նօթճեաց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Իսկ երանելւոյն զիւր վարդապետութեան պայման՝ արարեալ, սակեալ, եւ վճարեալ. (Կորիւն.։)
Հրաման ելանէր (ի Թէոդոս կայսերէ փոքուէ) վայելուչ մեծարանօք զսուրբն ակումիտ անուն կոչելոյ. (Կորիւն.։)
Յորոց եւ իմ անարժանիս եղեալ ի կարգ եպիսկոպոսութեան. (Կորիւն.։)
Արտասուս անդադարս. (Կորիւն.։) Անդադար բերանով։ Անդադար փառաբանութիւն. (Ագաթ.։)
Մեծամեծ պարգեւօք պատուել. վասն որոյ հաւանեցուցեալ զարքունիսն՝ անընկալ թողոյր (Մեսրոպ). (Կորիւն.։)
Գետնատարած անկողնօք, կամ անկողնոց. (Կորիւն.։)
Անջատել զհոգի ի մարմնոյ։ Զաղտ եւ զժանգ ի բաց անջատեալ. (Սահմ. ՟Ը։ Կորիւն.։)
Անցաւոր ժամանակօք ... Ի յանցաւորացս աստի. (Կորիւն.։)
Ըստ աշակերտաց հաւատոցն քրիստոսի։ Շրջեալ զամենայն աշակերտոօքն. (Կորիւն.։)
Զամենայն ընտրութիւնս նշանագրոյն, զառանձինն եւ զկրկնաւորն միանգամայն յօրինեալ. (Կորիւն.։)
Որոց կանոն եւ օրինակ զիւրեանց անձանց արգասիս եդեալ. (Կորիւն.։)
Զինուորական արուեստ. (Կորիւն.։)
Արուեստ մարգարեական, կամ մարգարէութեան, կամ աւետարանական, կամ դատաւորութեան. բանական, գործնական. աստուածային եւ մարդկային։ Արուեստ բարերարութեանն Աստուծոյ. (Ագաթ.։ Անան. նին.։ Կորիւն.։ Երզն. մտթ.։ Պիտ.։ Խոսր.։)
Ի բանտս, ի տանջանս, ի գելարանս. (Կորիւն.։)
Նստի դարանեալ ընդ մեծամեծս ի գաղտնիս։ Դարանի յափշտակել զաղքատն։ Որպէս կորիւն առիւծու, զի նստի դարանեալ. (Սղ. ՟Թ. կամ ՟Ժ. եւ ՟Ժ՟Զ.)
Կորիւն առիւծու ոչ զանգիտէ, եւ ոչ թիկունս դարձուցանէ յանասնոց. (Առակ. լ. 30։)
Զհարկ քնոյ ի թօթափել ական վճարէր. (Կորիւն.։)
Գային հասանէին ի ժամադիր կողմանս. (Կորիւն.։)
Ամենայն իւրայովքն (կամ իւրայիւքն) ճանապարհորդ լինէր, կամ ելանէին ի դեսպակս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Քրիստոսագունդ եւ խաչակիր առաքելոցն։ Զկնի խաչակիր գնդին քրիստոսի։ Ի խաչակիր գունդն քրիստոսի խառնէր։ Հրեշտակերամք եւ խաչակիրք. (Ագաթ.։ կորիւն։ Շ. եդես.։)
Չկայ ինչ ի վերայ յայտնեօք եւ ծածկանօք զաստուածականն խոտել. (Կորիւն.։)
Սորամուտ ծակախիթ եղեալ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Առաջնոց չվնասակարութեան գազանացն մարդոյ՝ այժմու համբոյրս եւ ընտելութիւնս վկայեն։ Զառիւծու կորիւն սնուցեալ ածէ ի համբոյր եւ ի քծինս. (Եզնիկ.։)
Հայերէն լեզուոյն կամ լեզուին. (Կորիւն.։)
Ի հանգիստ խորանին փոխէ. (Կորիւն.։)
Եւ երկրորդն հանգոյն պատուիրէ. (Կորիւն.։)
Զհաճոյական աղօթս հատուցեալ ի քրիստոս հանգեաւ. (Կորիւն.։)
Զմարդիկ ի կռապաշտութիւն յօժարեցուցանէին. (Կորիւն.։)
Յօժարեցին զարքայ՝ փոյթ առնել վասն պիտոյիցն այնոցիկ։ Եղբայրն սկսաւ յօժարել զծերն, եւ ասէ, ճաշակեսցե՛ս հա՛յր, զի քաղցրիկ է. (Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ե։)
Առնուլ զնոյ հանդերձ ընտանեօքն, եւ ամենայն շնչականօք ի տապանն։ Հանդերձ ամենայն շնչականօք՝ տարեւոր ժամանակօք նաւակաց պահեալ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Տեսիլ սքանչելի խաչանման լուսաւոր շողաւոր ձեւ երեւէր ի վերայ ապարանիցն. (Կորիւն.։)
Զհարկ քնոյ յոտնաւոր տքնութեան ի թարթափ ական վճարելով. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Որպէս աստուծոյ սեփական է արքայութիւն, եւ մեզ կամեցաւ սեփական առնել։ Ոչ միայն սեպհականացն երկոտասանիցն, այլեւ զայլոց մատուցելոցն։ Զտէր աստուած մեր (ասելով)՝ սեփական եւ առանձինն կոչէ զանունն աստուծոյ ի վերայ իսրայէլի. (Յճխ. ՟Ի։ Կորիւն.։ Շ. բարձր.։)
Զհամօրէն իսկ զգունդս սրբոց հանդերձ սրբասէր տերամբն յօրինակ առեալ. (Բուզ. ՟Դ. 4։ եւ Կորիւն.։)
Սրտալիր ուրախութիւն, եւ ակնավայել տեսիլ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Տաշածոյ վիմօք. (Կորիւն.։ ՃՃ.։)
Գլխաւորս՝ վերակացուս՝ տեղապահս յայտ արարեալ հարցն կատարելոց։ Յովսէփ՝ որ եկաց զկնի սրբոյն սահակայ տեղապահ աթոռոյն։ Մեծն ներսէս՝ սուրբ լուսաւորչին գրիգորիլ վիճակեալ հօտին տեղապահ։ Սուրբն գրիգոր աստուածաբան տեղապահ էր աթոռոյն բիւզանդիոյ. (Կորիւն.։ Ուռպ.։ ՃՃ.։)
Ըստ տօնական կարգին։ Տօնական ուրախութեամբ։ Տօնական ձայնիւ։ Զերգս տօնականս։ Տօնական ընծայս։ Ի հինգերորդ տօնականէն։ Ի տօնականաց թղթոց. (Եղիշ.։ Կորիւն.։ Պիտ.։ Լմբ.։ Կանոն.։)
Առանց ալփափետաց ուսուցանէ։ Նշանագիրս աղփաբետաց հայերէն լեզուին։ Աղփափետացն զառաջինն եւ զանուանսն անգամ զգրոյն չհամարձակի երկրորդել։ Ըստ գծագրացն գումարութեան, որ յալփափետաց անտի վերաթուի։ Մեսրովպ եգիտ նշանագիր դպրութեան հայերէն լեզուին՝ վարելոյ ալփափետացն հանգամանս։ Զի՞նչ ինչ թեթեւ քան զալփափետսն ուսանել կայցէ.(յն զտառս στοιχεῖα) (Մամբր.։ Կորիւն.։ Մանդ. ՟Բ։ Նար. ՟Ղ՟Գ։ Եզնիկ երէց.։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 24։)
Անդ աղօթք աղերսալիք, եւ խնդրուածք հաշտեցուցիչք. (Կորիւն.։)
Իջանէր յանկարգ եւ յանդարման տեղիս Գողթան. (Կորիւն.։)
Ապսպարեալ զանձն եւ զմնացեալս ամենապահ շնորհացն աստուծոյ. (Կորիւն.։)
Առժամայն վաղվաղակի ամենայն իրացն եղելոց խելամուտ լինէր։ (Կորիւն.)
Նոցին արբանեակ ըստ աւետարանական հրամանացն. (Կորիւն.։)
Գովէ զարկանելեացն (ի գանձանակն) յօժարութիւն առաւել քան զմեծացն. (Կորիւն.։)
Զմարտից եւ զպատերազմաց արութիւսն. (Կորիւն.։)
Թուղթ աւետագիր. (Կորիւն.։)
Կործանման մահունախաժաման մեծ աւետագիր. (Կորիւն.։)
Միապատիւ է Աստուածականն, եւ ոչ բազմաբար. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Առակս խորիմացս, դիւալուրս, բազմագիրս, շնորհագիրս. (Ագաթ.։ Կորիւն դնէ՝ բազմադիմիս։)
Բազում բանդականաց թողութիւն արարեալ. (Կորիւն.։)
Վասն ժանտագորժ ազգին բարբարոսաց. (Կորիւն.։)
Քննեալ զբարբարոս զբանս աղուաներէն լեզուին՝ առնէր ապա նշանագիրս. (Կորիւն.։)
Հասանել նմա բովանդակ. (Կորիւն.։)
Աշտանակօք կամ ջահիւք բորբոքելովք. այսինքն լուցելովք. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։ ՃՃ.։)
Թեթեւագոյն արուեստից պակասագոյն են ի գիտութենէ ազգք երկրածնացս. (Կորիւն.։)
Զարգացաւ կորիւն մի ի կորեանց նորա, եւ առիւծացաւ. (Եզեկ. ՟Ժ՟Թ. 3։)
Իսկ երանելի զուգականին լուեալ (Մեսրոպ զՍահակայ). (Կորիւն.։)
Երկոցունց զուգացելոց՝ եպիսկոպոսին եւ թագաւորին, յանձն առեալ դպրութեանն հնազանդելոյ. (Կորիւն.։)
Թեւամուխ միջամուխ յաստուածատուր հրամանացն հանգամանս. (Կորիւն.։)
Եբեր երկուս առիւծակորիւնս թիկանոցովն։ Շրջեալ կայր թիկնոցն ի վերայ սրտի նորա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ. եւ ՟Թ։)
Զոր ամենայն ուրուք ինքնատես եղեալ, եւ ոչ առ յընկերէ պատմեալ. (Կորիւն.։)
Լուսաբեր մկրտութիւն, կամ աւետարան, կամ տառ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Մագ. ՟Դ։)
Խաչակրօն վկայք, կամ կրօնաւորք, կամ միանձունք, կամառաքինիք. (կորիւն։ Մագ. ՟Ա։ Շ. թղթ.։ Տօնակ.։)
Խաչանման ձեւս երեւէր։ Խաչանման մեռոնաւն։ Զերկիրս խաչա նման արար, որպէս են քառադէմ. եւ զմարդն խաչանման արար. կորիւն։ (Շ. բարձր.։ Ոսկիփոր.։)
Խաչանշան լուսաւոր նշանաւն։ Զխաչանշան խորհուրդն ծաղկազարդեալ գաւազանին։ Խաչանշան լուսով, կամ դրօշիւք. (Կորիւն.։ Անան. եկեղ.։ Արծր. ՟Ա. 15։ ՟Գ. 13։)
ԽՈՃԿՈՐ կամ ԽՈՉՔՈՐ, ԽՈՃԿՈՐԱԿ ԽՈՉՔՈՐԱԿ. χοιρίδιον, χοιρίσκος porcellus. Խոզի քուռակ կամ կորիւն, այսինքն ձագ.
Բազում թուղթս խրատագիրս եւ զգաստացուցիչս առաքէր. (Կորիւն.։)
Հանդերձ կղերականօքն եւ իշխանօքն. (Կորիւն.։)
Հանդերձ կղերականօքն եւ իշխանօքն. (Կորիւն.։)
Զամենայնընտրութիւնս նշանագոյն, զնրբագոյնսն, զկարճն եւ զերկայնն, զառանձինն եւ զկրկնաւորն՝ միանգամայն յօրինեալ եւ յանկուցեալ. (Կորիւն.։)
Գիրս նշանագրոց հայաստան ազգին։ Ի տեղիս տեղիս հայաստան ազգին. (Կորիւն.։)
Կորիւնք (օձից) ծակեն զկողս մօրն իւրեանց եւ ելանեն. եւ այնպէս հայրակերք եւ մայրասպանք են. (Եպիփ. բարոյ.։)
Գրեա՛ զտեսիլդ ի տախտակի, եւ ի գիրս հաստատեա՛։ Արձան հաստատեա՛ միշտ անկործան՝ սբոյդ առաջի. (Կորիւն.։ Նար.։)
Ի լերինս զաստուածեղէն կրօնիցն զծառայութիւնսն հարկանէին. (Կորիւն.։)
Բազում հարցփորձի, եւ քննութեան. (Կորիւն.։)
Նովին հոգէկրօն արուեստիւն յանապատ տեղիս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
cf. ՁԵՌՆՏՈՒ։ (Կորիւն.։ Լաստ. ՟Դ։ ՃՃ.։ Վրք. հց. ձ։ Ոսկ. ապաշխ.։)
Ի ձիթաստանեաց լերինն. (Կորիւն.։ Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ձուլածուին երկիր պագանէին. (Կորիւն.։)
Փառաւորելով զաստուած զմեծանունն քրիստոս. (Կորիւն.։)
Միապատիւ է աստուածականն, եւ ոչ բազմաբար. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Թեւամուխ միջամուխ յաստուածատուր հրամանաց հանգամանս։ Որ եւ սկսան իսկ սիւնք եկեղեցւոյ միջամուխ ձեռամբ զգործս աւետարանչացն քրիստոսի գործել. (Կորիւն.։)
Ամենայն հարքն՝ որ յաջորդեցան յառաքելական կանոնացն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Յարձակեցան դարանամուտքն։ Յարձակեցար դիմել ի վերայ աւարիդ։ Կորիւն առիւծու. եւ յարձակեսցի ի Բասանայ։ Յարձակեցաւ ի վերայ գնդին, յաջ եւ յահեակ կոտորեաց։ Յարձակեցան ի ներքս ի քաղաքն։ Ամենայն հեթանոսաց յարձակելոց ի վերայ Երուսաղէմի. եւ այլն։
Համարձակութիւն առեալ յուսալից փութով՝ զիւրեանց մշակութիւնն ցուցանեն. (Կորիւն.։)
Համարձակութիւն առեալ յուսալից փութով՝ զիւրեանց մշակութիւնն ցուցանեն. (Կորիւն.։)
Եկեալ սքանչելի խորհրդակից որդին աստուծոյ՝ կատարել զխորհուրդ նախակարգ յաւիտենիս։ Նախակարգաւ եւ խելամուտ հմտութեամբ զտօրէնութեան տեսչութիւն յարդարել. (Ագաթ.։ Պիտ.։ Առն՝ զոր ի նախակարգ բանիս նշանակեմք, էր մաշթոց անուն. Կորիւն.։)
Յորոց նախընկալն եղեւ, առաջի արկեալ նոցա զնշանադիրն աստուածատուր. (Կորիւն.։)
Գիրս նշանագրոց Հայաստան ազգին։ Նշանագիրս աղփաբետաց հայերէն լեզուին։ Տեղեկանայր ի Դանիէլէ նշանագրացն։ Իբրեւ ամս երկուս նովին նշանագրովք տանէր. (Կորիւն.։)
Զաշակերտութիւն նորագիւտ վարդապետութեան խմբէին ուսուցանել. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Նորագործ իրք, կամ նշանք, սքանչելիք. (Եղիշ. խաչել.։ Կորիւն.։ Պիտ.։ Ոսկ. մտթ.։)
Որպիսի՛ արամբ այնպիսի նորատուր շնորհս երեւեցաւ. (Կորիւն.։)
Զամենայն ընտրութիւնս նշանագրոյն, զնրբագոյնսն, զկարճն, եւ զերկայնն յօրինեալ. (Կորիւն.։)
Փոխատրելով զհայերէն աթութայսն ըստ անսայթաքութեան սիղոբայից հելլենացւոց։ կարգեալ յօրինէր սիբողայիւք եւ կապօք. (Խոր. ՟Գ. 53։ Կորիւն.։)
Ողջ ածել զսիւ ղոբայ եւ զկապս հայերէն լեզուոյն. (Կորիւն.։ 4)
Լեռնակեաց միայնակեաց սորամուտ ծակախիթ եղեալ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Պատուեալ ի սպայապետէ աշխարհին. (Կորիւն.։)
Սրտաբեկ սրտառուչ շրջել (զղջմամբ)։ Սրտաբեկ սրտառուչ դառնալոց է։ Սրտառուչ սրտաբեկ կացուցին։ Որոյ չարիք ի մտի կան. սրտառուչ լերդակեղի (կամ լերդակիզի)։ Հերձուածողք սրտառուչ սրտաբեկ յահեղ դատաստանին. (Ոսկ. եբր. եւ Ոսկ. ես.։ Բուզ. ՟Գ. 10։ եւ Կորիւն.։ Սեբեր. ՟Ե. ՟Զ։)
Վշտակեաց տկարութեան (այսինքն ճգնութեան) զանձինս տուեալ. (Ագաթ. եւ Կորիւն.։)
Յօրինական խորանի անդ։ Յաւուրս բաղարջակերացն յօրինական տօնին։ Զամենայն օրինականս պահեաց. (Անյաղթ բարձր.։ Կորիւն.։ Նչ. եզեկ.։)
Անդ էր այնուհետեւ սրտալիր ուրախութիւն, եւ ակնավայել տեսիլ հայեցելոցն. (Ագաթ. եւ Կորիւն.։)
Անդ աղօթք աղերսալիք, եւ խնդրուածք հաշտեցուցիչք. (Կորիւն.։)
Ի վերայ ամենակուլ մահուանն՝ կենօք երեւեալ. (Կորիւն.։)
Ամենապարծ խաչիւն ծանուցեալք. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Ամէնիշխանին Աստուծոյ ծանօթս առնելով. (Կորիւն.։)
Ամէնսփիւռ վարդապետութեամբ սերմանէր. (Ագաթ. եւ Կորիւն.։)
Այնմ արուեստի անգիտանալ. (Կորիւն.։)
Անջատել զհոգի ի մարմնոյ։ Զաղտ եւ զժանգ ի բաց անջատեալ. (Սահմ. ՟Ը։ Կորիւն.։)
Շրջէր զգաւառօքն աշակերտելովք։ Որք նոքօք աշակերտելոց իցեն. (Կորիւն.։)
Զհոգս աշխարահեծս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զառօրէական զկերակուրն խոտաուտ ճարակօք վճարեալ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զքրիստոսամեծար ասպանջականիցն իւրոց բազում գովութիւնս փոխանակ մեծարանացն կարգէ. (Կորիւն.։)
Ասպնջական լինել. յն. ընդունել ի տուն իւր, կամ ընդ առաջ ելանել. (Նիւս. ի սքանչ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ 14։ Մանդ. ՟Ը։ Կորիւն.։)
Գունդս վանականաց, անձաւտմուտս եւ արգելականս բնակեցուցեալ. (Կորիւն.։)
Բարեխօսել նորա (այսինքն Քրիստոսի) վասն սրբոց, եւ բարեխօսել հոգւոյն սրբոյ՝ առ ի վարդապետելոյ մեզ, զի ընդ միմեանց բարեխօսիցեմք. եւ ոչ եթէ առ բարձրագոյն ոք՝ միածնին կամ հոգւոյն սրբոյ բարեխօսելն գիտելի է. քանզի միապատիւ է աստուածականն, եւ աչ բազմաբար. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Զորոց եւ տէրն իսկ ամենայնի բերանալիր գովէր զազնուականութիւնսն. (Կորիւն.։)
Դայեկաբար սնուցանել. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 9։ Փիլ. յովն.։ Կորիւն.։ Մամբր.։ Պիտ.։)
Ի բովս վարդապետութեան՝ հոգեւոր սիրով եռանդմամբ. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Ընդելակիցն Տիմոթէոս. (Կորիւն.։)
Վասն ժանտագործ ազգին բարբարոսաց։ Ժանդագործին րահաբու զհիւրընկալութիւն լրտեսացն համեմատէ. (Կորիւն.։)
իժակորիւնն որ ի նմանէ ծնանելոց է, ուտէ բերանովն զարգանդ մօրն եւ ելանէ. (Վեցօր. ՟Թ։)
Գտի իժակորիւն, արկի զնա ի ծոց իմ. (Վրք. հց. ձ։)
Հանդերձ աստուածասէր իշխանակաւ միով. (Կորիւն.։)
Ի ծառայութիւն աստուծոյ մարդասիրին դարձեալ, մերկանայր այնուհետեւ զիշխանակիր ցանկութւնսն. (Կորիւն.։)
Եւ երթեալ՝ լեռնակեաց սորամուտ ծակախիթեղեալ. (Կորիւն.։)
Խառնաղանջամբոխ, կամ բազմութիւն, ժողովք, քաղաք, գաւառ, կամ զեռունք. (Յհ. կթ.։ Զքր. կթ.։ Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. յհ. եւ ապաշխ։ Կորիւն.։ Վեցօր. ՟Է։)
Ծանօթական եւ հաճոյ լինէր աստուծոյ եւ մարդկան. (Կորիւն.։)
Ծիրանավառ օգոստոսականացն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Խոր. հռիփս.։)
Բանդականաց եւ կալանաւորաց. (Կորիւն.։)
Կապանաւոր վշտաց տարեալ. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Քրիստոսակոչ կատարումն. (Կորիւն.։)
Նախ կարօտական անձանցն մատակարարէին. (Կորիւն.։)
Առ ի մէջ հարքն ի կափարումս դարձան. (Կորիւն.։)
Կերպակերպ նմանութեամբ դիւացն փախստական լինելով. (Կորիւն.։)
Ոչ վասն անձին ամենատէրն (հանէր զգիշերն ի գլուխ յաղօթս), այլ համաշխարհի յուսումն զայն գործէր. (Կորիւն.։)
Զյաճախագոյնն թողեալ, եւ ի նշանադիմակացն քակելով զհամատուրսն կարգեցաք. (Կորիւն.։)
Հանգամանք խրատուց, կամ արուեստից, ճարտարութեան, վնասակացութեան, գործոց, աշխատելոյ, առնելոյ, որսալոյ, հերձլոյ զմարմինս, սպասաւորութեան, աշխարհաշէն կենցաղոյս, պատերազմի, վայելչութեան գեղոյ, իրաց, պարգեւաց, տեսլեան, խորանին. (եւ այլն. Յճխ.։ Եզնիկ.։ Կորիւն.։ Խոսր.։ Շ. մտթ.։ Սարգ.։ Եւս. քր.։ Նախ. ել. եւ այլն։)
Հաստահիմն առ ի խոստացեալ աւետիսն քաջալերել. (Կորիւն.։)
Ի դիւրագոյն եւ ի հեշտագոյնս յառաքելական անդր զանձինս պատսպարեցաք. (Կորիւն.։)
Հեշտընկալ եւ դիւրահաս տխմարագունիցն, կամ հեշտընկալք եւ դիւրահասոյցք տխմարագունիցն լինիցին. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Զանցեալ զբազմախուռն արգասեօք սրբոցն առ ի մանրակտիտ առնելոյ՝ զկարեւորագոյնսն եւ զօգտակարագոյնսն պատմել. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Յիշատակարանս առանձին մատնանշան ծաղկեցուցանել. (Կորիւն.։)
Ի մովսիսական պատմութեան յայտնի է. (Կորիւն.։)
Ի կանանցն եղեւ կամաց ախտն ի ծնանել զյաղթանդամ կորիւնս. (Վրդն. պտմ.։)
Յառաջադէմն Պօղոս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Արք կրօնաւորք եւ յառաջադէմք յաւետարանական սպասաւորութեանն։ Վառեալք՝ յառաջադէմք ելով։ Յառաջադէմ եղեալ՝ զաւագութեան թեկն ածէ. (Կորիւն.։ Պիտ.։ Խոր. ՟Բ. 10։)
Յառաջախաղաց նշան. (Կորիւն.։)
Այր հանճարեղ եւ յառաջիմաց. (Կորիւն.։)
Եւ արդ առեալ նախաբանեսցուք։ Որպէս եւ նախաբանեալ յառաջագոյն ասացաք. (Կորիւն.։ Նար. յովէդ.։)
Ոչ ի պարծանս անձանց, այլ առ ի նախանձուկս միմեանց արկանելոյ՝ զմիմեամբք քաջալերեալք. (Կորիւն.։)
Նովիմբք (ընթերցուածովք) ծաղկեալք եւ շահաւետեալք. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զաղտ եւ զժանգ շարաւահոտ դիւացն, եւ զսնոտիագործ պաշտամանց. (Կորիւն.։ եւ Ագաթ.։)
Ճառս յաճախագոյնս, բազմագիրս, շնորհագիրս։ Բազում շնորհագիր մատեանս զհարցն եկեղեցւոյ ստացեալ. (Ագաթ. լ Կորիւն.։)
Ոչինչ ի մէնջ արուեստախօսեալ՝ մերոցն կարծեօք վիճաբանելով։ Վիճաբանելով մարանչին ընդ այլազգ քրիստոնեայս։ Որ ոք ունիցի ագարակ իւր, եւ ցանկայ զդրացւոյն ի նոյն յաւելուլ՝ վիճաբանելով. (Կորիւն.։ Խոսր.։ Շ. յկ. ՟Խ՟Ը։)
Ոչինչ ի մէնջ արուեստախօսեալ՝ մերոցն կարծեօք վիճաբանելով։ Վիճաբանելով մարանչին ընդ այլազգ քրիստոնեայս։ Որ ոք ունիցի ագարակ իւր, եւ ցանկայ զդրացւոյն ի նոյն յաւելուլ՝ վիճաբանելով. (Կորիւն.։ Խոսր.։ Շ. յկ. ՟Խ՟Ը։)
Վասն վրիժագործ ժողովրդեանն. որոց թիկունք ի տէրունիսն։ Վրիժագործ այլազգիքն։ Ցուցանեն զվրիժագործսն. (Բուզ. ՟Գ. 10։ եւ Կորիւն.։ Յհ. կթ.։ Վեցօր. ՟Թ։)
Տիբերական կամ տիբերայինծով, ծովակ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Յիսուս որդի.։ Ժմ.։ Գանձ.։)
Տիբերական կամ տիբերայինծով, ծովակ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Յիսուս որդի.։ Ժմ.։ Գանձ.։)
Յօտարի անուն խրախուսեն իբրեւ զտիրադրուժս։ Տիրադրուժք յիւրեանց կուռս ձուլածուին երկիրպագանէին։ Պաշտօնեայս տիրադրուժք էին։ Ի բերանոյ տիրադրուժն փիսակայ. (Եզնիկ.։ կորիւն։ Նար. ՟Է։ Երզն. մտթ.։ Բուզ. ՟Գ. 20։)
Օրինակ քաջալերիչ հոգեւոր ծննդոց իւրեանց. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Հրաժարեալ ի ծիրանափառ օգոստոսականացն. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Ամենափրկիչն Քրիստոս. (Կորիւն.։)
Գունդս վանականաց ... անձաւամուտս եւ արգելականս. (Կորիւն.։)
Բազում անձկայրեաց տրտմութեամբ, եւ ծանրաթախիծ հոգով (կամ ոգւով) պաշարեալ. (Բուզ. ՟Գ. 11։ եւ Կորիւն.։)
Աննիազական անձամբ օրինակ կատարելոցն լինէր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Անօթ ընտրութեան անուանեալ, անուանակիր յաշխրահի իւրոյ սքանչելի անուանն առնէ. (Կորիւն.։)
Աշխարհալած արտաքոյ իւրեանց մերժեցին. (Կորիւն.։)
Աշխարհածնիւն հայրենեացն սեպհական ոգի գտեալ. (Կորիւն.։)
Աշխարհական ամբոխիւ. (Կորիւն.։)
Հմուտ եղեալ աշխարհակաց կարգաց. (Կորիւն.։)
Աշխարհակիր կեանք, կամ մեծութիւն, զբօսանք, ցանկութիւն. (Սիսիան.։ Ճ. ՟Ա.։ Կորիւն.։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Ժողովել զաշխարհահոգ խորհուրդն երանելի միաբանելոցն. (Կորիւն.։)
Առաւելապէս պայծառացուցանել, կամ ուրախ լինել, աճել, զայրանալ, երկեցուցանել, կամիլ, գոհանալ. եւ այլն. (Կորիւն.։ Եղիշ.։ Փարպ.։ Նար.։ Ճշ.։)
Զմտաւ ածելով զառաքելականն։ Յառաքելական անդր դատապարտեցաք. (Կորիւն.։)
Պատմէ զիւր առաքելակիցս. (Կորիւն.։)
Կորիւն արիւնարբու. (Գր. հր.։)
Արքայատուր հրաման. (Ագաթ.։) (Կորիւն.։)
Արքունական հարսանիք, կառք, տուն, դիւան, սենեակ, ծիրանիք։ Ի վերայ որսոց արքունականաց։ Տանն արքունականի։ Արքունական կերպարան, պէտք, զգեստ, քաղաք, ապարանք, դուռն, պատկեր. եւ այն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Խոր.։ Պիտ.։ Յհ. կթ. ստէպ։ Նար. ՟Լ՟Գ։)
ԱՐՔՈՒՆԱԿԱՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀ կամ ՊՈՂՈՏԱՅ. որ եւ ասի ԱՐՔՈՒՆԻ. cf. Կուռ, եւ ԱՐԱՀԵՏ։ (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Բազկատարած պաղատանս առ Աստուած. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Սփռեցան ի վերայ բազմախուռն գումարութեան ժողովրդոցն. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Զանցեալ զբազմախուռն արգասեօք սրբոյն. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Աստուծոյ մարդասիրին այսպէս բարեխորհեալ զիւրոց սիրելեաց. (Կորիւն.։)
Բարձրագոյն բարբառ, օրհնութիւնք, հատուցումն, եւ այլն. (Կորիւն.։)
Զանձն տուեալ գետնատարած անկողնոց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ի խորհրդանոցի մտաց. (Կորիւն.։)
Գումարութիւն մարգարէից։ Բազմախուռն գումարութիւն ժողովրդոց։ Զերանելի անուանց գումարութիւն։ Զեկեղեցական գրոց գումարութիւնն։ Բազմացն գումարութիւն։ Գումարութեան բանական հօտից։ Ըստ գծագրացն գումարութեան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Նար.։)
Զորս եւ մեր համօրէն աղաչեալ երկախառնել ընդ մեզ աղօթիւք. (Կորիւն.։)
Զորս եւ մեր համօրէն աղաչեալ երկախառնել ընդ մեզ աղօթիւք. (Կորիւն.։)
Մենակռիւ մենամարտիկ երկպատական բռնութեանն (կամ առնութեանն). (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Արք զգաստք՝ զգուշագոյնք հրամանաց վարդապետութեանն. (Կորիւն.։)
Բաւականս եւ առ ի զայլսն զեկուցանելոյ. (Կորիւն.։)
Յօրինակացն տուեցելոց զընդդիմակացն բարձրացուցանել (զՍուրբն Մեսրոպ). (Կորիւն.։)
Տրտմական հոգովք պաշարեալ եւ թակարդապատեալ. (Կորիւն.։)
Թեթեւագոյն արուեստից պակասագոյն են ի գիտութենէ ազգ երկրածնաց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Եւ երթեալ՝ լեռնակեաց սորամուտ ծակախիթեղեալ. (Կորիւն.։)
Վասն խեցբեկագոյն եւ խոշորագոյն լեզուին. (Կորիւն.։)
Առեալ զանընդդիմկաց հրամանն հանդերձ սակերօք կայսերադիր նշանակելով. (Կորիւն.։)
Ոչ վասն անձին ամենատէրն (հանէր զգիշերն ի գլուխ յաղօթս), այլ համաշխարհի յուսումն զայն գործէր. (Կորիւն.։)
Հայաբարբառ հայերէնախօս, կամ հայաբարբառք հայերէնախօսք գտան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Հայրաբարուին Գըտայ՝ որդւոյ շաբաթայ, առն քրիստոսասիրի. (Կորիւն.։)
Անանիաս այր սուրբ եւ երեւելի, հայրաբարոյ ժառանգաւորաց եկեղեցւոյ. (Կորիւն.։)
Հայրաբարուին Գըտայ՝ որդւոյ շաբաթայ, առն քրիստոսասիրի. (Կորիւն.։)
Անանիաս այր սուրբ եւ երեւելի, հայրաբարոյ ժառանգաւորաց եկեղեցւոյ. (Կորիւն.։)
Բազում հարցփորձի, եւ քննութեան. (Կորիւն.։)
Հելլենական իմաստութիւն, դպրութիւն, հանճար, լեզու, կրօնք. (ՃՃ.։ Կորիւն.։ Մագ. ՟Է։ Շ։ բարձր։ Ճ. ՟Ա.։)
Հիւրամեծարին աբրահամու. (Կորիւն.։)
Երանելի հոգաբարձուացն. (Կորիւն.։)
Ամենայն գիրք հոգեպատումք. (Կորիւն.։)
Առեալ պարզախօսս՝ հռետորաբանս կրթեալս. (Կորիւն.։)
Տիրադրուժքն զնորին հրամանաբերն սրտառուչ սրտաբեկ կացուցին. (Կորիւն.։)
Ո՛չ սուտապատում ճարտարախօս եղեալ. (Կորիւն.։)
Անդրէն ի խորհրդանոցի մտացն վասն յուշ արկանելոյ միայնագործ հոգացայ. այսինքն ոչ որպէս պատմութիւն, այլ որպէս նիւթ յիշատակի եւեթ. (Կորիւն.։)
Ի մովսիսական պատմութեան յայտնի է. (Կորիւն.։)
Անհամար եւ յաճախագոյն տեսիլս արարեալ։ Սկսեալ երանելոյն Գրիգորի ի ճառս յաճախագոյնս՝ դժուարապատումս. (Ագաթ. յորմէ եւ Կորիւն.։)
Ոչ միայն զյառաջագունիցն, այլեւ զկնի եկելոցն։ Ըստ յառաջագոյն սովորութեանն. (Կորիւն.։)
Եկեալ ի յառաջագրեալ քաղաքիկն։ Յառաջագրեալ այրն հոգեւոր. (Կորիւն.։)
Յառաջակարգ յաւիտեանցն, եւ յապա եկելոցն։ Զոր յառաջակարգ մարգարէսն է տեսանել. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Ոչ միայն ներհականացն երկոտասանիցն, եւ կամ զյառաջամուտ զկարապետին, այլեւ զայլոց մատուցելոցն. (Կորիւն.։)
Ի ներքսագոյն խորանի զսրբոյն հանդիսան յօրինեալ. (Կորիւն.։)
Զյաճախագոյնն թողեալ, եւ ի նշանադիմակաց քաղելով՝ զհամատուրսն կարգեցաք. (Կորիւն.) ըստ Ագաթ. որ պակասի այժմ ի հյ. այլ կայ ի յն. ըստ իմաստից.
Շնորհատուր պարգեւօք աստուծոյ, կամ հոգւոյն սրբոյ. (Ագաթ.։ Բուզ. ՟Գ. 30։ Կորիւն.։ Թէոդոր. կուս. եւ այլն։)
Զոր եկեալ կատարեաց ամենափրկիչն քրիստոս՝ շնորհատուր հրամանաւն. (Կորիւն.։)
Թափել եւ զերծանել յունայնավար հնացելոցն սնոտիագործ պաշտամանցն. (Ագաթ. Կորիւն.։)
Թեթեւագոյն արուեստից պակասագոյն են ի գիտութենէ ազգ երկրածնացս. (Ագաթ. եւ Կորիւն.։)
Չասեմք թէ առաւելօքն պակասագոյն. (Բուզ. ՟Գ. 10։ եւ Կորիւն.։)
Իբր զճշդով պահանջումն սատերն սակի ի բերանոյ կիտին կորիւնի. (Նար. ՟Խ՟Ե։ 2)
Բազմութիւն մանկտւոյ ժողովեալ, եւ նոցին ռոճիկս կարգել ի պատեհագոյն տեղիս. (Կորիւն.։)
Սնոտիագործ պաշտաման (դից). (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Հեշտընկալ եւ դիւրահաս տխմարագունիցն լիցին։ Ոչ միայն յաչս իմաստնոց, այլ եւ որ կարի տխմարագոյնք են. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։ Մամբր.։)
Խոստացեալն (մեր) առաջի դիցի, եւ նոցա քաղցրատուր հրաման հատուցեալ զարդարեսցի. (Կորիւն.։)
Սամփսոն ի նոյն ինքն յահագնութենէն զկորիւնն պարտէ. (Փիլ. սամփս.։)
Անասնաբարոյ աշխարհն. (Կորիւն.։)
Անարգամեծարն Քրիստոս. (Կորիւն.։)
Աշակերտասէր վարդապետ. (Կորիւն.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)
Աշխարհամուտ դուռն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Խոր. ՟Գ. 57։)
Օրինակ առընթերակայից լինէր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զառընթերակաց արքունիսն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Օրինակ առընթերակայից լինէր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զառընթերակաց արքունիսն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Վայելչացեալ աստուածաբեր պտղոցն բարութեամբք. (Կորիւն.։)
(Ագաթ.։) (Բուզ. ՟Գ 10։) եւ (Կորիւն.։)
Աստուածադիր ժամանակ, կամ պատուիրան, կամ կէտ կոչման. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Ճ. ՟Ա.։)
Ընդ մեծին Մովսեսի ընդ աստուածախօսին. (Կորիւն.։)
(Աբրահամ) աստուածախօս դաշնաւոր կատարեալ. (Կորիւն.։)
Միապատիւ է աստուածականն, եւ ոչ բազմաբար. (Կորիւն.։)
Աստուածասէր առաքինութիւն, կամ քաղաքավարութիւն, պաշտօն, հնազանդութիւն, երկիւղածութիւն, օրէնք, միտք, խորհուրդ. (Փիլ. քհ. ՟Ա. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.։ Բուզ. ՟Գ 3։ Կորիւն.։ Փարպ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա 2։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
Աստուածակրօն արուեստականցն բարեգործութիւնք փայլեն յաստուածադիր օրինացն. (Կորիւն.։)
Արտօսրագութ ողբք. (Կորիւն.։)
Արքունատուր կառք. (Ագաթ.։) (Կորիւն.։)
Զաւանդութիւնս հարցն սրբոց (գրաւորս)։ Ընդունայնախօս աւանդութիւնք. (Կորիւն.։)
Ձեռն արկանէր զդժպատեհ եւ զկամակոր բարբարիանոս աղանդն քննելոյ. (Կորիւն.։)
Բարեացապարտ արքայն. (Կորիւն.։)
Կորիւն գայլոյ. գայլու լակոտ. գուրտ եավրուսու.
Այ գայլակորիւն, յիշեցեր զբարս քո. (Մամիկ.։)
Դատարկասուն եւ անասնաբարոյ աշխարհ. (Կորիւն.։)
Հեշտընկալք եւ դիւրահասոյցք ախմարագունիցն լինիցին. (Կորիւն.։)
Ճառս յաճախագոյնս դիւրապատումս. (Կորիւն.։)
Ցանկալի եղեալ զինուորական արհեստիւն։ Զինուորական կողմանն. (Կորիւն.։)
Հասանէին ի թագաւորակաց քաղաքն Կոստանդինական. (Կորիւն.։)
Ջահիւք բորբոքելովք, եւ ամենայն լուսաճաճանչգնդիւն. (Կորիւն.։)
Վասն խեցբեկագոյն եւ խոշորագոյնլեզուին։ Խեցեբեկագունին այնորիկ դարդարացւոց լեզուին. (Կորիւն.։ Խոր. ՟Գ. 54։)
Զի կամակարագոյնս եւ ուղղագոյնս նաւիցեմք. (Կորիւն.։)
Հայաբարբառ հայերէնախօս գտաւ։ Հայաբարբառք հայերէնախօսք գտան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ի պատմել զհրեշտակաբար կարգացն զուղղութիւն։ Վասն հրեշտակաբար կրօնիցն առաքինութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։ Կորիւն.։)
Ի ձիթաստանեաց լերինն. (Կորիւն.։ Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Ժողովեսցեն զվայրենագոյն եւ զճիւաղաբարոյ զաշխարհաբնակն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ի գարշելի դիւցական սատանայակիր բարուցն ճիւաղութենէ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ղեւոնդիոս այր հաւատարիմ եւ ճշմարտապաշտ. (Կորիւն։)
Ժողովեսցեն զվայրենագոյն եւ զճիւաղաբարոյ զաշխարհաբնակն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Մարգարէագէտք եւ առաքելածանօթք եւ աւետարանաժառանգք լինէին. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Մրջիւնառիւծն (ըստ իսիւքիոսի՝ մրջմնառիւծն) սատակեցաւ. կորիւնք առիւծու լքին զմիմեանս. (Յոբ. ՟Դ. 11։)
Յառաջախաղաց նշան. (Կորիւն.։)
Բազում ինչ նպաստութիւն ցուցանէր աւետարանագործ վարդապետութեան. (Կորիւն.։)
Օրինակ բարեաց ուսումնասէր առընթերակայիցն լինէին. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Առ ի յառաջադէմ ընտրութիւն պսակահամբար քրիստոսադիր կիտին. (Ագաթ.) (յորմէ եւ Կորիւն. ուր գրի պսակահաս)։
Սատանայակիր (կամ սատանայակուր) եւ դիւամոլ ազգեացն. (Կորիւն.։)
Գիրք ստապատումք։ Ոչ ստապատում ճարտարախօս եղեալ. (Կորիւն. եւս եւ Ագաթ. յն։)
Սքանչելական կենացն (սրբոց) պայծառութիւն. (Կորիւն.։)
Զգազանամիտ եւ զվայրենագոյն եւ զճիւղաբարոյ զաշխարհաբնակն։ Իսկ հովիւքն քանզի վայրենագոյնք էին, եւ նոցա յայտյանդիման տեսիլ պիտոյ էր. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Որով զվարձահատոյց մխիթարութիւն ընկալան յամենապարգեւողէն աստուծոյ ըստ իւրաքանչիւր յառաջադիմութեանց. (Կորիւն.։)
Առնէր նշանագիրս ըստ վերնապարգեւ կորովի սովորութեան իւրում. (Կորիւն.։)
Քաղցրուսոյց ընթերցուածոց, հոգէպատում գրոց։ Քաղցրուսոյց վարդապետութեամբ։ Քաղցրուսոյց հրամանօք քոյով։ Քաղցրուսոյց բանիւ. (Կորիւն.։ եւ Նախ. գծ.։ Ագաթ.։ Մաշտ. սքեմ.։ Երզն. լուս.։)
Վասն ամենայն ոգւոց քրիստոսաբեր փրկութեանն հասանելոյ. (Կորիւն.։)
Ընդ լծով քրիստոսագի հաւատոցն։ Քրիտոսագիր արդար օրինացն։ Քրիստոսագիր կէտ, կամ կիտիւն։ Քրիսոսագիր աւանդիցս. (Ճ. ՟Ա.։ Ագաթ.։ Կորիւն.։ Յհ. կթ.։ Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։)
Կնքեալ (գերեզման սրբոյն) քրիստոսական կնքովն (այսինքն նշանաւ խաչի). (Կորիւն.։)
Մինչեւ յօր քրիստոսակոչ հանգստեան իւրո վախճանին. (Ագաթ.։ Բուզ. ՟Գ. 2։ Կորիւն.։ Ճ. ՟Բ.։)
Ի մէջ քրիստոսասիրաց զքրիստոսէ խոստացայ ճառել. զի եւ եւս ըստ իմում չափու քրիստոսասէր եմ։ Առն քրիստոսասիրի։ Որ քրիստոսասիրացն յայտնելոց է։ քրիստոսասէր զօրաց եւ զօրապետաց։ Կեղծաւորին լինել քրիստոսասէրք։ Զմիմեանս ատեն, եւ քրիստոսասէրք այնու զանձին վարկանին. (Սեբեր. ՟Ա. Կորիւն.։ Սարգ. Շար.։ Կոչ. ՟Զ։ Լմբ. սղ.։)
Որում պարգեւէր իսկ վիճակ յամենաշնորհողէն Աստուծոյ. (Կորիւն.։)
Յիշել զանընդդիմակաց զնահատակութիւնս։ Առեալ զանընդդիմակաց հրամանն. (Կորիւն.։)
Յիշել զանընդդիմակաց զնահատակութիւնս։ Առեալ զանընդդիմակաց հրամանն. (Կորիւն.։)
ԱՌԱՔԵԼԱԾԱՆՕԹ ԼԻՆԵԼ. Ծանօթ եւ տեղեակ լինել առաքելական վարդապետութեան։ (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զանձանց առաքինութիւնս՝ կանոն աշակերտելոցն դնել. (Կորիւն.։)
λεοντιδεύς. leonis catulus, λεοντίσκος, parvus leo Կորիւն առիւծու. առիւծի լակոտ.
Եբեր երկուս առիւծակորիւնս. (Վեցօր. ՟Թ։)
Աստուածագործ սպասաւորութիւն, կամ մշակութիւն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ատուածակարգ ոգիք, կամ թագաւորութիւն, թագաւոր, կայսր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Յհ. կթ.։)
Ամենայն աստուածակրօն արուեստականացն բարեգործութիւնք. (Կորիւն.։)
Մերձամերձ դաշնաւոր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Աստուածամուխ մերձաւորութիւն. (Կորիւն.։)
Աստուածատուր հրաման, նշանագիր, իմաստութիւն, աւանդութիւն. (Կորիւն.։)
Արդիւնակատար ըստ աւետարանին զիւրեանց մշակութիւն ցուցանեն. (Կորիւն.։)
Աւետարանական հրաման, չափք, սպասաւորութիւն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ի բարբարոսական ազինս։ Բարբարոսական անձինք, կամ աշխարհակալք, վիճակ, կողմ. (Փիլ.։ Պիտ.։ Նար.։ Կորիւն.։)
Գումարութիւն մարգարէից։ Բազմախուռն գումարութիւն ժողովրդոց։ Զերանելի անուանց գումարութիւն։ Զեկեղեցական գրոց գումարութիւնն։ Բազմացն գումարութիւն։ Գումարութեան բանական հօտից։ Ըստ գծագրացն գումարութեան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Նար.։)
զորոյ զտղայութեան զկայտառութիւնն յայտ արեալ. (Կորիւն.։)
Համարձակախօսն եսայիաս. (Կորիւն.։ Յհ. կթ.։)
Հայրենակատար մեծարեալ պայմանաւ. (Կորիւն.։)
Ամենայն եկեղեցական գրով հնչեցուցեալ։ Ամենայն եկեղեցօք հնչեցուցանէ զընտրելոցն զազնուականութիւն. (Կորիւն.։)
Արք արդարք հրամանակատարք։ Իբրեւ զարդարս եւ հրամանակատարս։ Հրամանակատարք վարդապետական հրամանաց. (Ագաթ.։ Շ. մտթ.։ Կորիւն.։)
Գտեալ զայր թարգման՝ գրագէտ եւ ճշմարտահաւատ։ Ազգ առնէին ճշմարտահաւատ փառաւորչացն սահակայ եւ մաշթոցի. (Կորիւն.։)
Մատենապատում երկնաբերձ պայծառացուցեալ. (Կորիւն.։)
Ոչ միայն զյանդիմանական գործոյն, այլեւ զսրտին լուսաւորութիւնսն առաջի հրեշտակաց եւ մարդկան բերէ. (Կորիւն.։)
Յանկարծագիւտ հաւատովք արդարացեալ։ Առեալ զյանկարծագիւտն (նշանագիրս Դանիէլի). (Կորիւն.։)
Գտեալ եւս զոմանս, եւ յինքն յարեցուցանէր (կամ յարեցուցեալ) աշակերտեալ. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Ձեռնտու եւս եղեալ նպաստամատոյց վարդապետութեան մուշեղ. (Կորիւն.։)
Ունիմք եւ զկանոնական յաջորդեալ յառաքելոցն անտի զշնորհապատում գրեալսն։ Ականատես եղեալ կերպարանացն եւ լսող շնորհապատում վարդապետութեան. (Կորիւն.։)
Սպասս վայելուչս՝ գունագոյնս՝ պայծառատեսիլս. (Կորիւն.։)
Զքաջի նահատակին Յոբայ՝ յառաջ քան զպատերազմել՝ առաջի պատերազմականին յօրինէ զգովութիւն. (Կորիւն.։)
Հայեցեալ ի տեառնաբարբառ հրամանացն բարձրութիւն. (Կորիւն.։)
Միջամուխ եղեալ հանգամանօք օրինապատգամացն. (Կորիւն.։)
Մխիթարութիւն ընկալան յամենապարգեւողէն Աստուծոյ։ Զնոյն ցօղ օրհնութեան յամենապարգեւողէն Քրիստոսէ խնդրէին. (Կորիւն.։ Արծր. ՟Գ. 5։)
Վասն մանկտոյն յաշակերտութիւնն ժողովելոյ։ Ուստի եւ ի մասնաւոր աշակերտութեամբ վիճակ առեալ. (Կորիւն.։)
Առաւելագոյն զաշակերտութիւնն նորագիւտ վարդապետութեանն խմբէին ուսուցանել. (Կորիւն.։)
Աշխարհածնիւն հայրենեացն սեպհական ոգի գտեալ. (Կորիւն.։)
Ատուածածանօթ գտեալք. (Կորիւն.։)
Ատուածածանօթ գիրք, կամ օրէնք, կամ իմաստուըիւն. (Կորիւն.։ Ոսկ. մտթ. ՟Ա 1։ Ագաթ.։)
Աստուածահաճոյ կանոն, կամ աղօթք, արտասուք, վարք։ Հեծութիւնս աստուածահաճոյս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։ Յհ. կթ.։ Նար. ՟Գ։)
Ի վերայ համատարած լեռնացելոց աստուածապատիժ ծովուն. (Կորիւն.։)
Ոչ ի մէնջ արուեստախօսեալ մերոյն կարծեօք վիճաբանելով. (Կորիւն.։)
Աւետարանագործ վարդապետութիւն, կամ կրօնք. (Կորիւն.։)
Ընդունայնախօս աւանդութիւն. (Կորիւն.։)
Տրտմական հոգովք պաշարեալ եւ թակարդապատեալ. (Կորիւն.։)
Յիշատակարանս առանձին մատնանշան ծաղկեցուցանել. այսինքն ի լոյս ընծայել շարագրութեամբ. (Կորիւն.։)
Զի կամակարագոյնս եւ ուղղագոյնս նաւիցեմք. (Կորիւն.։)
Առաւել հոգ ի մտի արկանէր զհամաշխարհականս սփոփելով. (Կորիւն.։)
Զհամարձակագոյնն ի վերայ բերէ. (Կորիւն.։)
Համբարձեալ զբազուկսն կամ զձեռս իւր հանապազատարած յերկինս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Մեսր. երէց.։)
Աշակերտ վարդապետասէր եւ ճշմարտապատում։ Ո՛վ ճշմարտապատում աւետարանիչ. (Կորիւն.։ Նանայ.։)
Ի նոյն տեղի եկեալ տեսանէ զկորիւնն մեղուաբուծեալ. քանզի մեղուք զձեւ ծակու տեսեալ զբերանն՝ ի ներքս խորիսխ գործեցին. (Փիլ. սամփս.։)
Ի միայնակեցական կարգ մտանէր. (Կորիւն.։)
(Ոմանք ի ձկանց) յառաջին կայանսն՝ յոր սկսանին, ի նմին մշտնջենաւորին։ Կորիւն կոչեն անուանագէտք իրաց բազմաց, որ հանապազ ի նոյնն մշտնջենաւորին (ուսումն). (Վեցօր. ՟Է. եւ ՟Ե։)
Առեալ զամենայն նախարարագունդ աւագանւոյն ամբոխ։ Ընթացեալք ի յառաջ նախարարգունդ որերոյն. (Կորիւն.։ Փարպ.։)
Իւրով իսկ աւետարանական եւ ողջունապատում գնացիւք. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Սիւնհոդասական հրամանաւ առաքելոցն։ Սիւնհոդոսական հայրապետացն եկեղեցաց։ Ըստ սիւնհոդասական կարգի եւ սովորութեան. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Խոսրովիկ.։)
Բազում եւ ազգի ազգի վշտակեցութիւն ըստ աւետարանին կրէր. (Կորիւն.։)
Զամենայն ոգի քրիստոսազգեստ եւ հոգեղէն վառեաց. (Կորիւն.։)
Այլեւ զքրիստոսամեծար ասպնջականիցն իւրոց բազում գովութիւնս փոխանակ մեծարանացն կարգէ. (Կորիւն.։)
Միւս եւս այլ կորիւն ի կորեանցն իւրոց առիւծացոյց. (Եզեկ. ՟Ժ՟Թ. 5. յն. առիւծ կարգեաց զնա։)
Աստուածաբարբառ պատգամք, կամ հրաման, ձայն, վրդապետութիւն. (Ագաթ.։) (Կորիւն.։) (Վեցօր. Երզն. լուս.։) (Ոսկ. լուս.։) (Լծ. կոչ.։)
Աստուածապարգեւ աւետիք, կամ գիր կամ բարին. (Ագաթ.։ Խոր. հռիփս.։ Կորիւն.։ ԼԾ. աստուածաբ։)
Աշակերտեալ նմին սովորական աւետարանութեան. (Կորիւն.։)
Ամենայն արուեստականացն (առաքինեաց) բարեգործութիւն փայլեն յաստուածադիր օրինացն. (Կորիւն.։)
Նշանակեալ ունին ընդ աստուածեղէն կրօնիցն զբարեյաղթութիւն. (Կորիւն.։)
Զանձն տուեալ միայնաւորութեամբ լեռնակեցութեան. (Ագաթ. Կորիւն.։)
Աղօթս մշտնջենամռունչս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Յհ. կթ.։)
Զմարդիկ ի կռապաշտութիւն յօժարեցուցանէին. (Կորիւն.։)
Յօժարեցին զարքայ՝ փոյթ առնել վասն պիտոյիցն այնոցիկ։ Եղբայրն սկսաւ յօժարել զծերն, եւ ասէ, ճաշակեսցե՛ս հա՛յր, զի քաղցրիկ է. (Կորիւն.։ Վրք. հց. ՟Ե։)
Այ դայլակորիւն՝ ի նոյն շաղղակերութիւն դարձար. (Զենոբ.։)
Սրբոյն պօղոսի չորեքտասանեքումբք թղթովք։ Չորեքտասանեքումբք թղթովք այսոքիւք. (Կորիւն.։ Նախ. թղթ. պաւղ.։)
Բազում քննութեան եւ հարցփորձի զանձինս պարապեցուցեալ. (Կորիւն.։)
Զարշակունեացն տոհմ որեարս ի վարժս վարդապետութեան պարապեցուցանէր. (Ագաթ.։ եւ Կորիւն.։)
Որոյ ազնուականութիւնքն յամենայն Աստուածաշունչ գրոց պատմի։ Ոչ ըստ մարմնոյ միայն հաղորդեալք նորին ազնուականութեանն, այլեւ հոգեւորապէս. (Կորիւն.։ Շ. ատեն.։)
Աւետարանաժառանգք լինէին. (Ագաթ.։) (Կորիւն.։)
Առ հազարապետութեամբ աշխարհիս հայոց՝ սռաւանայ ուրումն. (Կորիւն.։)
(Մեսրոպայ՝ յետ փոխման սահակայ՝) միայնաւորութեանն տրտմութիւն դթողոյր զուարթացեալ. (Կորիւն.։)
(Ոմանք ի ձկանց) յառաջին կայանսն՝ յոր սկսանին, ի նմին մշտնջենաւորին։ Կորիւն կոչեն անուանագէտք իրաց բազմաց, որ հանապազ ի նոյնն մշտնջենաւորին (ուսումն). (Վեցօր. ՟Է. եւ ՟Ե։)
Որով զվարձահատոյց մխիթարութիւն ընկալան յամենապարգեւողէն Աստուծոյ իւրաքանչիւր յառաջադիմութեանցն. (Կորիւն.։)
Յառաջադիմութիւն ի լաւ անդր. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե. ՟Ժ՟Զ։ Տե՛ս եւ Կորիւն.։ Խոր.։ Մխ. առակ.։)
Զյօժարութիւն աքայեցւոցն վասն պաշտաման սրբոցն ի մակեդոնիա պատմեալ՝ նախանձեցուցեալս յորդորեաց. (Բուզ. ՟Դ. 4։ եւ Կորիւն.։)
Սրբոյն պօղոսի չորեքտասանեքումբք թղթովք։ Չորեքտասանեքումբք թղթովք այսոքիւք. (Կորիւն.։ Նախ. թղթ. պաւղ.։)
Զանձն տուեալ գետնատարած անկողնոց. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Զանձն տուեալ քաղցի եւ ծարաւոյ, եւ բանջարաճաշակութեան. (Կորիւն.։)
եբր. կուր, կօր, քեփիր. σκύμνος, ἕκγονον catulus, foetus. Ձագ գազանաց. սողնոց, եւ կիտոց. լակոտ. քոտոտ.
կորիւն առիւծու։ Կորիւն մի ի կորեանց։ Առիւծորսացաւ բաւական կորեանց իւրոց։ Կորիւնք անտառի.եւ այլն։
Վիշապք դիեցուցին զկորիւնս իւրեան։ Ի բոյն կորանց իժից. (Ողբ. ՟Դ. 3։ Ես. ՟Ժ՟Ա. 6։)
ոմն զգայլոյ կորիւն սնուցանէ, եւ իբղր զշան կորիւնս առ ընտելութեան ընդ անձն անկանի. (Եզնիկ.։)
ա զանն, եւ կորիւնք իւր։ Ի բերանոյ կիտին կորիւնի (իբր կորեան). (Նար. ՟Զ. ՟Խ՟Ե։)