Other definitions containing this entry
Սեպաձեւ, տանձաձեւ. կոնոնաձեւ. որ ինչ ի լայնութենէ յանգի ի սրածայր.
Որլորք եւ հաւփաչք զղեբերոս եւ զմեկոնոն (ուտեն), եւ ոչ վնասին, նուրբ սոսորդ ունելով, եւ նեղ խածիս. (Վրդն. ծն.։)
Վասն կոնոնոսի պարտիզապանին։ Եղեւ պարտիզապան. (Հ=Յ. մարտ. ՟Բ.։)
ԿՈՆ որ եւ ԿՈՎՆ, եւ ԿՈՆՈՍ. (ըստ յետնոց՝ Կոնոն.). Բառ յն. գօ՛նօս. κώνος conus. Պտուղ թեղօշի կամ փստղենւոյ. եւ րստ երկրաչափից՝ Մարմին որ ունի զայն ձեւ, այսինքն բոլորակ բրգաձեւ, գունտ սրածայր.
Voir tout