cf. Կոծանք.
Կոծելն, եւ իլն. որպէս Ծեծումն. բախումն. ծփումն. ալէկոծումն. եւ Քարկոծումն.
Կոծմամբ կրծիցն. հոսմմբ արտասուացն. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
Զկոծումն ալեաց խորհրդոցն անդրէն յինքն նհանջել. (Լմբ. սղ.։)
Ժողովէր հեշտութեամ զկոծումն քարանց վասն վկայութեանն քրիստոսի։ Ածաւ վկայն անդրանիկ ի կոծումն քարանց. (Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. վերափոխ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կոծումն | կոծմունք |
accusatif | կոծումն | կոծմունս |
génitif | կոծման | կոծմանց |
locatif | կոծման | կոծմունս |
datif | կոծման | կոծմանց |
ablatif | կոծմանէ | կոծմանց |
instrumental | կոծմամբ | կոծմամբք |