cf. Կաքաւք.
ԿԱՔԱՒՈՒԹԻՒՆ ԿԱՔԱՒՈՒՄՆ. cf. ԿԱՔԱՒՔ. ὅρχησις saltatio.
Պար իսկ՝ կաքաւումն, եւ երգ է բոլորովին. (Պղատ. օրին. ՟Բ.)
Ոչ գոյ անդ կաքաւութիւն, այլ՝ երկիւղ. (Մաշկ.։)
Ի տրոփումն կաթելոյ կաքաւման ոտին. (Նար. խչ.։)
Ի կաքաւումն հերովդիադայ. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կաքաւութիւն | կաքաւութիւնք |
| accusatif | կաքաւութիւն | կաքաւութիւնս |
| génitif | կաքաւութեան | կաքաւութեանց |
| locatif | կաքաւութեան | կաքաւութիւնս |
| datif | կաքաւութեան | կաքաւութեանց |
| ablatif | կաքաւութենէ | կաքաւութեանց |
| instrumental | կաքաւութեամբ | կաքաւութեամբք |