Other definitions containing this entry
ԿԱՌԱՓՆԱՏ ԿԱՌԱՓՆԱՏԱԾ. Իբր Կառափնատեալ.
Զոմանս վիրաւորս, զոմանս կառափնատս արձակէին. յն. լոկ, վիրաւորս առնէին. (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 42։)
Որպէս զի զադամ կառափնատ առողջացուսցէ. (Երզն. մտթ.։)
Ի կռուելն կառափնատէ, եւ նա դառնայ առ թագաւորն կառափնատած. (Լմբ. սղ.։)
Եւ զնա կառափնատեցին (յն. (քարկոծեալ գլխահարեցին), եւ արձակեցին անարգեալ. Մրկ. ՟Ժ՟Բ. 4։)
Հար կառափնատեաց մարգարէն զընկեր իւր պատգամաւն տեառն։ Կառափնատեցաւ մարագարէն յընկերէն իւրմէ. (Եփր. թագ.։)
Եթէ քարիւ կառափնատեալ՝ բերէ զքարն ցուցանէ, եւ զհանդերձն արեամբ թաթաւեալ. (Բրսղ. մրկ.։)
Ուր որդին խաչեցաւ, անդ եւ հարազատ եղբայրն (յակոբոս) կառափնատեցաւ. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Սատանայ կառափնատեաց զանմեղն խաչիւն. (Լմբ. սղ.։)
Զգլուխն ՝ որ պսակելոյ արժան էր, կառափնատեալ, ի մէջ բազմականացն բերէին. (Երզն. մտթ.։)
Որ կառափնատէ. կառափիչ.
Ի խօսել որդւոյն նկուն լինի եւ ափիբերան անմեղին կառափնատիչն. (Լմբ. սղ.։)
Կառափնատելն, իլն.
Նայեցաւ յօրէնս, զի ասաց, եթէ կառափնատութիւն փոխանակ կառափնատութեան. այսինքն ակն ընդ ական եւ այլն. (Եփր. թագ.։)
ԸՆԴ ԿԱՌԱՓՆ ՀԱՆԵԼ. Կառափել, կառափնատել. գլխով չափ վրէժ խնդրել. գլուխը ջախջախել, սատկեցընել.
ԿԱՌԱՓԵՄ որ եւ ԿԱՌԱՓՆԱՏԵԼ. Զկառափն հարկանել, եթէ՛ գլխատելով, եւ եթէ կռփելով, եւ տանջելով. գլխուն զարնել, եւ գլուխը զարնել՝ կտրել.
cf. ԿԱՌԱՓՆԱՏ.
Յետ նզովածոյ անտի ձախողակի չառափնատ (կամ կառափնատ) դարձուցեալ. (Եփր. յես.։)
Voir tout