Կառափնատ

adj.

whose skull or head is wounded.

adj.

ԿԱՌԱՓՆԱՏ ԿԱՌԱՓՆԱՏԱԾ. Իբր Կառափնատեալ.

Զոմանս վիրաւորս, զոմանս կառափնատս արձակէին. յն. լոկ, վիրաւորս առնէին. (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 42։)

Որպէս զի զադամ կառափնատ առողջացուսցէ. (Երզն. մտթ.։)

Ի կռուելն կառափնատէ, եւ նա դառնայ առ թագաւորն կառափնատած. (Լմբ. սղ.։)

Étymologie

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Կառափնատեմ, եցի

Կառափնատութիւն, ութեան

Կառափնատումն, ման

Voir tout