hanging;
suspension;
dependance.
Կախիլն.
Գուշակեաց զկախումն որդւոյն աստուծոյ զփայտէն. (Կիւրղ. ղկ.։)
Զկախումն իւր (զխաչէ). (Նանայ.։)
Ստորագլուխ կախմամբ. (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կախումն | կախմունք |
| accusatif | կախումն | կախմունս |
| génitif | կախման | կախմանց |
| locatif | կախման | կախմունս |
| datif | կախման | կախմանց |
| ablatif | կախմանէ | կախմանց |
| instrumental | կախմամբ | կախմամբք |