hy    |   fr

Խցանեմ, խցի, խից

va.

cf. Խնում.

cf. ԽՆՈՒՄ, խցի.

Զբնութեանցն խցանել զաղբիւրս. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Խցանելով զբարան այնոցիկ, որք զպատճառս առնուն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ։)

Լաստին դադարք վիմօք խցաւ։ Խցան բերանք չար խրատատուացն. (Նար. ՟Ի՟Դ։ Եղիշ. ՟Գ։)