ԽԵՂՃՄԻՏՔ ԽԵՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԽՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ.
ԶԻ սրբեսցուք մեք ի խեղճմտաց չարի. (Եփր. եբր.։)
Ի խղճմտութենէ քումմէ հարեալ. (Մաշկ.։)
Մի՛ կարծէք, եթէ խղճմտութիւն ինչ անկանի ի սիրտ իմ վասն լալոյ ձերոյ եւ արտասուաց՝ արձակեալ զձեզ. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խեղճմտութիւն | խեղճմտութիւնք |
| accusatif | խեղճմտութիւն | խեղճմտութիւնս |
| génitif | խեղճմտութեան | խեղճմտութեանց |
| locatif | խեղճմտութեան | խեղճմտութիւնս |
| datif | խեղճմտութեան | խեղճմտութեանց |
| ablatif | խեղճմտութենէ | խեղճմտութեանց |
| instrumental | խեղճմտութեամբ | խեղճմտութեամբք |