ԽԵՂՃՄԻՏՔ ԽԵՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԽՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ.
ԶԻ սրբեսցուք մեք ի խեղճմտաց չարի. (Եփր. եբր.։)
Ի խղճմտութենէ քումմէ հարեալ. (Մաշկ.։)
Մի՛ կարծէք, եթէ խղճմտութիւն ինչ անկանի ի սիրտ իմ վասն լալոյ ձերոյ եւ արտասուաց՝ արձակեալ զձեզ. (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խեղճմտութիւն | խեղճմտութիւնք |
accusatif | խեղճմտութիւն | խեղճմտութիւնս |
génitif | խեղճմտութեան | խեղճմտութեանց |
locatif | խեղճմտութեան | խեղճմտութիւնս |
datif | խեղճմտութեան | խեղճմտութեանց |
ablatif | խեղճմտութենէ | խեղճմտութեանց |
instrumental | խեղճմտութեամբ | խեղճմտութեամբք |