one another, each other;
reciprocally;
չեն յ— նման, they are not like, they do not resemble each other;
շաղկապէ զինքեանս առ —, it unites one to the other, colleagues;
ընդ — անկանել, to rise one against the other, to fall out, or disagree among themselves, to quarrel, to come to blows, to fight;
անդամք ընդ իրեարս պատշաճ, well proportioned limbs;
տեսանել զերեասս իրերաս, to see each other;
ի վերաս իրերաց սպանանել, to kill one after the other;
անդոսնել զիրերօք, to despise one another;
իրերօք օգնել միմեանց, to help one another.
մանաւանդ. ԻՐԵՐԱՑ, երօք, զիրեարս, յիեարս ἁλλήλων invicem, mutuo. Միմեանց. իր ընդ իրի, կամ ի մէջ իւրեանց փոխանակաւ. մի զմի՛. cf. ԻՐԱՐ, յիրար, յիրարս. իրարու, մէկզմէկ, մէկ մէկու.
Քաղաքք ընդ իրեար անկանին։ Անկանին ընդ իրեար. (Շիր.։)
Անդ պատահեցան միմեանց եղջերուք, եւ տեսին զերեսս իրեանց. (Ես. ՟Լ՟Դ. 15։)
Փարէին զիրերօք, գիրկս արկանէին. (Ածաբ. մակաբ.։)
Զապականիչսն միմեանց (զտարերս՝) խառնուածովք արար օգտակարս իրերաց. (Եզնիկ.։)
Հինգ նահատակս ի վերայ իրեանց սպան։ անդամօք երկար, եւ ընդ իրեարս պատշաճ։ Պատառումն քարին, եւ յիրեարս գալ. (Խոր.։)
Զիրերաց (իրս)։ Առմունք, կամ թերեհաւատեմք յիրերաց. (Լմբ. ատ.։)
Աչք եւ սպիտակ գոյն զընդունին զիրար նման։ Իբրեւ գիծ շաղկապէ զինքեանս առ իրեար. (Լծ. սահմ.։)