cf. ԻՆՔՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ.
Ոչ բնաւ ձեռնարկել երբէք առ ի նոյն բնաբանութիւն, զոր նորին առն է եդեալ զինքնաբանութեանն հաւաստութիւն. (Դիոն. ածայ.։)
Յորդորական խրատու վարդապետութեամբ եւ ինքնաբանութեամբ սուրբ գրոց առածութեամբ. (Պրոկղ. ոսկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնաբանութիւն | ինքնաբանութիւնք | 
| accusatif | ինքնաբանութիւն | ինքնաբանութիւնս | 
| génitif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութեանց | 
| locatif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութիւնս | 
| datif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութեանց | 
| ablatif | ինքնաբանութենէ | ինքնաբանութեանց | 
| instrumental | ինքնաբանութեամբ | ինքնաբանութեամբք |