inheritance, heritage, patrimony, succession;
seizure, possession;
diocese;
ecclesiastical state, the clergy;
— թողուլ որդւոյ, to leave an inheritance to one's son;
մերժել՝ հատանել ի ժառանգութենէ, to disinherit, to deprive of inheritance, to cut off with a shilling;
առնուլ զիմն ի —, to have in inheritance;
ի — ընձեռել զոք, to place one in the church or ecclesiastical career;
ժառանգութեամբ, or ըստ իրաւանց ժառանգութեան, hereditarily, by inheritance.
κληρονομία, κληροδοσία, κλῆρος haereditas, sors Ինչք ժառանգելիք եւ ժառանգեալք. մասն եւ վիճակ ժառանգաց եւ ժառանգողաց.
որպէս հայր՝ որ թողուցու զժառանգութիւն որդւոց իւրոց։ Այր ոք եթէ մեռանիցի, եւ ուստր ոչ գուցէ նորա, տաջիք ժառանգութիւն իւր դըստեր իւրում.եւ այլն։
Թէ թողու մարդ ումեք ժառանգութիւն կտակաւ. (Մխ. դտ.։)
Բազումք են ի ժամանակիս կրօնաւորաց, որ յաշխարհի առանց ժառանգութեան էին. եւ յորժամ զձեւ կրօնաւորութեն ընկալան, տեարք եղեն ի վանորայս բազում ժառանգութեան. (Շ. թղթ.։)
Ժառանգութիւն ի վերայ սեպհական ստացուածոց ասի. ըստ որում որդի զհօր ստացուածս ժառանգէ, կամ եղբայր զեղբօր։ Է՛ ժառանգութիւն եւ այն, զոր արծաթով ոք ստանայ. (Սկեւռ. ես.։)
Որք զրկեալի հայրենական ժառանգութեան լինին տարագիր. (Պիտ.։)
ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԻՒՆ. κατάσχεσις possessio. կալուած. երկիր բնակութեան. ստացուած սեպհական.
Տաց քեզ եւ զաւակի քում զամենայն երկիրդ քանանացւոց ի ժառանգութիւն յաւիտենական։ Տուք մեզ ժառանգութիւն ի մէջ եղբարց հօր մերոյ։ Մեզ տուեալ է երկիրն ի ժառանգութիւն։ Աւերակք յավիտենից եղեն ի ժառանգութիւն մեզ։ Ոչ եղիցի նոցա ժառանգութիւն, զի ես եմ նոցա ժառանգութիւն։ Ժառանգութիւն ղեւտացւոցն։ հրեշտակ տեառն սատակեսցէյաւիտեան ժառանգութիւնս իսրայէլի, եւ այլն։ Ընդարձակեա մեզ զժառանգութիւն, զի նեղ է քանզի բազմացաք յոյժ. (Խոր. ՟Բ. 48։)
Բնակեցան իւրաքանչիւր ոք ի ժառանգութիւնս իւրեանց. (Յհ. կթ.։)
Ի ժառանգութեան սեմայ մինչեւ ի ծագս հւսիսոյ տանն յաբեթի հետիոտս ընթացեալ. (Լմբ. ատ.։)
ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԻՒՆ. որպէս Ժառանգելն. ստացումն, վայելք.
Էած էմոյծ զմեզ ի ժառանգութիւն աստուածութեան իւրոյ. (Յճխ. ՟Բ։)
Զհարկաւոր կերակրանացն պէտս չափաւորաւն սահմանել ժառանգութիւն. (Պիտ.։)
Զերկնիցթագաւորութիւն առնուլ ի ժառանգութիւն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
կամ վիճակ, թեմ, ժողովուրդ ՟Ը հոգեւոր իշխանութեամբ.
Ժառանգութիւն իմ իսրայէլ. (Ես. ՟Ժ՟Թ. 25։ Քաւիչ լեր ժառանգութեան քում. Եսթ. ՟Ժ՟Գ. 17։)
Մի՛ զօշաքաղութեամբ, այլ յոժարութեամբ. մի իբրեւ տիրելով ժառանգութեան, այլ լինել օրինակ հօտին. (Ոսկ. լս.։)
ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԻՒՆ. κλῆρος clerus, clericatus. Ժառանգաւորութիւն. վիճակ եւ աստիճան եկեղեցական.
Բացատրութիւն տայ վիճակելոցն յաստիճան ժառանգութեան. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
Ծառայս ի ժառանգութիւն ընձեռել առանց կամաց տերանցն ոչ հրամայեմք. (Մխ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ժառանգութիւն | ժառանգութիւնք |
| accusatif | ժառանգութիւն | ժառանգութիւնս |
| génitif | ժառանգութեան | ժառանգութեանց |
| locatif | ժառանգութեան | ժառանգութիւնս |
| datif | ժառանգութեան | ժառանգութեանց |
| ablatif | ժառանգութենէ | ժառանգութեանց |
| instrumental | ժառանգութեամբ | ժառանգութեամբք |