hy    |   fr

Թքակոծեմ, եցի

vn.

to spit upon;

fig.

to scorn, to despise, to shower down abuse on.

ն.

ԹՔԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ ԹՔԱԿՈԾԵՄ. Իբրու թքովք քարկոծել. թքանելով ձաղել. թուքումուր տալ.

Հրամայէ թքակոծ առնել. (Լաստ. ՟Զ։)

Ի լոյս ածեալ զմահու դարանն՝ թքակոծեցին զնա. (Մամիկ.։)