hy    |   fr

Թաթահատ

adj.

mutilated, maimed, cut off.

adj.

Որոյ թաթքն հատեալ են. ծայրաքաղ. թաթիկները կամ տոտիկները կտրած.

Եօթանասուն թագաւորք թաթահատք ի ձեռաց եւ յոտից իւրեանց քաղէին հաց ի ներքոյ սեղանոյ նորա. (Եփր. եւ Եղիշ. դտ.։)