hy    |   fr

Ընդգճիմ, եցայ

vn.

to fall on one's knees;
to coil one's self up.

ձ.

Ի գուճս անկանիլ. գճիլ ի վայր. չոքիլ.

Ընդգճեալ ի ծունկս՝ երկիրպագանէր։ Ընդգճեալ առաջի արտօսրաթոր կականմամբ. (Յհ. կթ.։)

Ուղղորդ ոտքն ... եւ չեն ընդգճեալ յիւրեանցն բարձրութենէ. (Լծ. եւագր.։)