Other definitions containing this entry
Մերձենան աչք զօշոտեալք եւ յանմերձենալիսն։ Աչաց զօշոտեցելոց օգտակարագոյնս կազմել. (Ածաբ. կիպր. եւ Ածաբ. աղքատ.։)
Ի գեղ փայտին գիտութեան զօշոտեալ. (Ոսկիփոր.։)
γαργαλισμός, γάργαλος titillatio χρησμός pruritus, prurigo. Խաղտելն, իլն. խտղտանք. խատիղ. Խտտղանք. մարմաջումն. գրգռութիւն բնութեան. լուցկիք. շարժումն եւ ազդումն ներքին (չար եւ բարի). խլրտումն. խթումն. եւ Զօշոտումն. անկղիտանալն. Խտուկ ունենալը կամ տալը.
Աչից զօշոտութեան եւ փափկութեան հպատակեցին. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Զ։)
ՊԱԿՇՈՏ որ եւ ՊԱԿՇՈՏԵԱԼ. գրի եւ ՊԱԳՇՈՏ. (որպէս պակուցեալ եւ ափշեալ շուայտութեամբ, կամ որ պագանէ զօշոտութեամբ) Խենէշ, ցոփ. անառակ. լկտի. վավաշոտ. գէշ աչք տնկօղ. շփացած, երեսը պատռած, քեղըրթած, առ սըզ, էտէպսիզ.
(եթէ չկայիցէ սխալ գրչի. ) Որոյ երփին է սու՛ր եւ զօշոտիչ ական. երփնաւոր՝ ազգի ազգի գունովք.
չ. αἱσχροκερδέω turpiter lucram facio Լիրբ եւ անյագ ցանկութեամբ քաղել զդրամս. որպէս եւ Զօշոտելով կամ լրբութեամբ ջանալ որսալ զմարդիկ.
cf. Զօշոտութիւն.
Առ սակաւ սակաւ տաղտուկ չարութեամբն ի վայր արկեալ զզօշոտավարսն՝ յետ սակաւ մի լի դառնութեամբ գտաւ. (Համամ առակ.։)
cf. Զօշոտութիւն (ուղղ. եւ հյց)
Արծաթ եւ ոսկի շարժեն զաչացն զօշոտութիւնս. (Նիւս. երգ.։)
Զոշոտութիւն (այսինքն զզօշոտութիւն) զլսելեացն գեղեցիկ լեզուաւ կախարդեաց։ Ո՞ զօշոտութիւն (յն. զզօշոտն) մեզ եւ զապերախտ ողոքեսցէ զորովայն։ Նենգաւոր օձին բռնաւորութիւն միշտ զօշոտութեամբ հեշտութեան քարշեալ։ Ոչ բարւոք՝ պարզամտացն տակաւին եւ ցանկացելոցն զօշոտութեան (կամ զօշոտութիւն). (Ածաբ. կարկտ. եւ Ածաբ. աղքատ. եւ Ածաբ. ծն.։)
Յաչացս զօշոտութիւն ախտացան։ Աչից զօշոտութիւն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Զ։)
Լեզու չարախօսութեամբ, աչք զօշոտութեամբ։ ԶԴաւիթ աչաց զօշոտութիւն նախ կապեաց ի սէրն Բերսաբէի։ Անմտացն երգքն զօշոտութիւն ցանկութեանն զայրացուցանէ յախտս եւ ի մեղս։ (Սատանայ) որպէս զզուարակ գէր՝ զօշոտութիւնն աճեցուցանէ. որպէս զշուն՝ զքծնութիւն շողոքորթութեանն ուսուցանէ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ժող. եւ Լմբ. առակ.։)
Աչացն ցանկութեամբ, եւ ճաշակելեացն զօշոտութեամբ (ի դրախտին). (Սանահն.։)
Զօշոտութիւն, սուտ պաճուճութիւն։
ἑκπλήττω stupefacio. Տալ սխրանլ. հիացուցանել. զարմանալի ընցայեցուցանել. եւ Զօշոտել.
Ոչ զօշոտութեամբ որովայնամոլեալ նման եւայի եւ եսաւայ. (Լաստ. ընթերց.։)
ՊԱԿՇԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. Պակուցանել իբրու պակշոտութեամբ. զօշոտել. տալ յառիլ հիացմամբ. մայլեցնել, աչքը առնել.
(ծաղիկ խոտոյ) երփն երփն գունաւորութեամբն զաչս ամենեցունցն զօշոտեալ յինքն դարձուցանէ. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)
Որ տայ պակշոտիլ. զօշոտիչ. յինքն ձգօղ.
Զիւշ, խլուրդ։ (Զօշոտ. անառակ։)
κόσμος ornatus, ornamentum, apparatus (արմատն է Արդ, յորմէ Յարդարել, զարդարել). Յօրինուած վայելչութեան՝ երեւելի, եւ զօշոտիչ ական. պաճուճանք. իր յարդարիչ, եւ յարդարեալ. շուք. հանդերձանք. սպասք. զարդարանք.
Ոչ ընծայիւքն կաշառեալ աչառեցաւ. (Պիտ.) զոր մարթ է իմանալ՝ եւ խաբիլ աչօք, զօշոտիլ. (ռմկ. աչքը առնել).
Առող զաչս. խտղտիչ կամ զօշոտիչ ական. աչք առնօղ, փառաւոր, կամ աչք խաբօղ.
(Իբր խըտըղտեմ). γαργαλίζω titillo ἑπικνίζω prurio եւ այլն. Խթել եւ շարժել խլրտմամբ զբնութիւն ի ներքուստ. մարմաջեցուցանել, գրգռել ի ցանկութիւն. եւ Զօշոտել. խատղել. խաղեցնել, խըտղըտել, խտուկ՝ խուտուկ տալ.
Վանեա՛ ինձ զշնականացն զօշոտութիւնս եւ զանյագութիւն. (Առ որս. ՟Ա։)
ՊԱԿՇՈՏ որ եւ ՊԱԿՇՈՏԵԱԼ. գրի եւ ՊԱԳՇՈՏ. (որպէս պակուցեալ եւ ափշեալ շուայտութեամբ, կամ որ պագանէ զօշոտութեամբ) ἁκόλαστος lascivus ἅσωτος luxuriosus. Խենէշ, ցոփ. անառակ. լկտի. վավաշոտ. գէշ աչք տնկօղ .... շփացած, երեսը պատռած, քեղըրթած, առ սըզ, էտէպսիզ.
Տ. ԶՕՇՈՏԵԼ։
Երփն երփն գունաւորութեամբն զաչս ամենեցուն զօշոտեալ յինքն դարձուցանէ։ Գեղեցիկք եւ պայծառքն զօշոտեն զաչս տեսողացն, եւ կախարդեալ յինքեանս դարձուցանեն. (Սարգ. յկ. ՟Բ. եւ այլն։)
ՇՈՇԱԿԱՆՍ ԱՌՆԵԼ. ἑγκαλλωπίζω, -ομαι orno faciem, fucum facio, glorior, placeo mihi. որ եւ ՇՈՇՈԿԵԼ. Ջանալ զօշոտել զաչս այլոց. ցոյցն առնել. նազիլ. գեղապանծ լինել.
Տեսանելի. երեւելի. զգալի. ունօղ զտեսիլ զօշոտիչ ական.
Փայլուն յոյժ փաղփաղուն. զօշոտիչ ական. փալփլուն.
Voir tout