Զրախօս

adj.

ματαιολόγος, κενολόγος, κενολόγων vaniloquus, inaniloquus Զրաբան. գճախօս.

Զրախօսք, եւ մտախաբք. (Տիտ. ՟Ա. 11.)

(Եփր.)

Զրախօսք են, զի ոչ ճշմարտութիւն գոյ ի նոսա, եւ ոչ զօրութիւնս եւ նշանս գործեն։

Զվհուկս եւ զգետնակոչս եւ զրախօսս. (Ես. ՟Ը. 19.)

(Գէորգ մեկնիչ.)

Զրախօսացն, եւ ընդ վայր խօսողացն, որ յորովայնէն բարբառին. զի զկնի յիշին եւ որովայնակոչք։

Նաեւ զրախօսն առաւել խոտան է արդարադատ աչաց նորա. (Համամ առակ.։)