Զուգընթացութիւն, ութեան

s.

concourse, concomitance, accompanying;
coincidence;
coexistence.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զուգընթացութիւն զուգընթացութիւնք
accusatif զուգընթացութիւն զուգընթացութիւնս
génitif զուգընթացութեան զուգընթացութեանց
locatif զուգընթացութեան զուգընթացութիւնս
datif զուգընթացութեան զուգընթացութեանց
ablatif զուգընթացութենէ զուգընթացութեանց
instrumental զուգընթացութեամբ զուգընթացութեամբք