Զուգակցորդ

adj.

participant;
equal.

adj. adv.

Կցորդակից. մերձաւոր. հաղորդ. կից.

Զուգակցորդք են միմեանց եւ զկնի երգեցեալքս։ Զուգակցորդ ընդ Քրիստոսի գոյք փառաւորեալ. (Նար. ՟Կ՟Ա. եւ Նար. առաք.։)