Other definitions containing this entry
ἵσος aequalis Հաւասարակից. ամենայնիւ հաւասար. հանգէտ. զուգական. զուգակշիռ.
Մարմին՝ հուր, ջուր, օդ, հող, հակառակախառն զուգակշիռ միութեամբ ընտանեցեալ. (Եղիշ. հոգ.։)
Զոյգ եւ հաւասար. զուգակշիռ. զուգահաւասար.
Հաւասարակշիռ. զուգակշիռ.
ἱσόρροπος aequilibris. Զուգակշիռ. հաւասար. համեմատ. եւ Միջին որպէս զմէտ.
ԴԵՐՀԱՏՈՒՑԱԿԱՆ ἁνταποδοτικός retributivus գրի եւ ԴԵՐԱՀԱՏՈՒՑԱԿԱՆ. Փոխարինական. յար եւ նման. զուգակշիռ. որպիսի են առ քերականս վերբերական բառք.
Գտանի ի նոսա (յաղաւնիս) եւ որջախոհութիւն, զուգակշիռ բարեխառնութեամբ հանդերձ։ Սա եւ բարեխառնութեան է մասին. (Պիտ.։)
ԴԵՐՀԱՏՈՒՑԱԿԱՆ գրի եւ ԴԵՐԱՀԱՏՈՒՑԱԿԱՆ. Փոխարինական. յար եւ նման. զուգակշիռ. որպիսի են առ քերականս վերբերական բառք.
Զուգակշիռ կամ յար եւ նման գտանիլ.
σύγκρισις comparatio ἑπιείκεια aequitas. Զուգակշիռ դատումն արդար. համեմատութիւն. բաղդատութիւն.
ԿՇԻՌ. ա. ἵσος aequalis, par. Հաւասար. համեմատ. զուգական. զուգակշիռ. համաչափ. ուղիղ. միջասահման.
Իբր Հակ հակ. այսինքն Զուգակշիռ հակեալ յերկուս կողմանս. հաւասար. արդար.
Փոքր արդեօք ամենայն աշխարհ ստացուածոց երեւեալ լինէր առ քո առաքինութիւնդ զուգակշիռ. (Նիւս. կազմ.։)
Քաջ կշռութեամբ. անվրէպ ուղղակի. եւ Զուգակշիռ. հուգահաւասար. կշռեալ.
δίκαιος justus, aequus, aequalis Արդար եւ արդակ. այսինքն ուղիղ. հարթ. դիւր. օրինաւոր. կարդաւոր. զուգակշիռ. իրաւացի. եւ անմեղ. cf. ԱՐԴԱՐ, ըստ որում ասի զիրաց. շիտակ.
ἁνάλογος congruens ἵσος aequalis եւ այլն. (որպէս թէ Համայն ի մի ածեալ, եկեալ, կամ բաղդատեալ) Զուգաչափ, զուգակշիռ, յարմար. նման. համանման. հաւասար. հանգէտ. հանգոյն. նոյնպիսի.
ἱσόρροπος aequilibris ἵσος aequalis. Միօրինակ ըստ կշռութեան. զուգակշիռ. հաւասար. միաչափ. անվրէպ. անփոփոխ.
Չափելն, եւ իլն. եւ Զուգակշիռ հատուցումն.
Զուգակշիռ ըստ երկուց մասանց. որպէս տիւ եւ գիշեր ի հասարակածի.
Կարճամտացն եւ հակառակասիրացն թուի ի բաց բառնալ զանձնիշխանական կամս։ Այսոքիկ կարճամտացն ո՛չ ըստ կանխի բանիցն իմացեալ լինին։ Մի՛ արդեօք կարճամիտք զուգակշիռ եւ հաւասարապէս զհայրութեան եւ աստուածութեան իմասցին զասացուածն ի մէջ մեր եւ քրիստոսի. (Նանայ.։)
Ամենայնիւ զուգակշիռ.
ՀԱԿԱԿՇԻՌ ԳՈԼ. ἁντερίζω (իբր մաքառիլ) Ի կշիռ գալ ընդ այլում. զուգակշիռ գտանիլ, կամ ջանալ յաղթել. contendo per emulationem
Ընդէ՞ր բնաւ, յորժամ իշխանք զմեզ զզուեն ինչ եւ կամ թշնամանեն ինչ, չբարկանամք. զի չիշխեմք յայնմ սաստից, որ հաւասար եւ առաւել եւս կամ առակունս (կամ առ կրունս) մեր քան զսրտմտութիւն բարկութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3. յն. ո՞չ ապաքէն, զի երկիւղ զուգակշիռ կայ կրիցս, զմեզ ահացուցիչ։)
Զի՞նչ հոգւոյ արժանաւոր (այսինքն զուգակշիռ արժանեօք) (Բրս. մկրտ.։)
Բարեվիճակ կանոնք (աստուածային)։ Բարեվիճակ հարթութիւն՝ զուգակշիռ հաւասարութիւն (երրորդութեան). (Նար. ՟Ժ՟Ե. ՟Ի՟Ը։)
Եւ Զուգակշիռ գտանիլ. հաւասարիլ.
Եւ Զուգակշիռ գտանիլ. հաւասարիլ.
Հաւասարակշիռ. զուգակշիռ. վայելուչ. դիպօղ. դիւր. հեշտին.
συγκριτικός comparativus Համեմատական. ընտրողական. զուգակշիռ.
Հաւասար ըստ միտման, այսինքն ծանրութեամբ. զուգակշիռ. յար եւ նման.
Զուգակշիռ հետեւմամբ, անկարօտաճեմ ճախրանօք. (Նար. խչ.։)
Որ զուգակշիռ գտանի ընդ աշխարհի. տիեզերաչափ. աշխրքի չափ.
cf. ԶՈՒԳԱԿՇԻՌ. (Կեչառ. աղեքս.։)
Արդարադատ. զուգակշիռ, համեմատ.
ἱσομέτρητος aequam mensuram habens ἱσπαλής aequilibris ἱσόρροπος adaequatus. Հաւասար չափով. զուգաչափ. զուգակշիռ.
Voir tout