calmness, tranquillity;
subsiding;
condescension, connivance, deference;
indulgence.
ԶԻՋՈՒԹԻՒՆ ԶԻՋՈՒՄՆ. Զիջանելն, իրօք կամ նմանութեամբ.
Երկինք ցօղովն (սնուցանեն)՝ յամպոց զիջմանէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Դ։)
Անասնաբար սահեցմամբ՝ ըստ հողոյն զիջման՝ ընդ երկիր մածաք. (Նար. ՟Ձ՟Զ։)
Մի՛ ինչ յայսմանէ երկիցես, քանզի զիջութիւն է իրողութիւն. (Ոսկ. գծ.։)
Տնօրէնութիւն՝ ո՛չ է սեպհական գործ, այլ զիջումն ի պէտս հօտին։ Ճմլեցուցեալ խանդաղատեսցուք զԱստուածային կամացդ սաստն ի զիջումն եւ յողորմութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զիջութիւն | զիջութիւնք |
| accusatif | զիջութիւն | զիջութիւնս |
| génitif | զիջութեան | զիջութեանց |
| locatif | զիջութեան | զիջութիւնս |
| datif | զիջութեան | զիջութեանց |
| ablatif | զիջութենէ | զիջութեանց |
| instrumental | զիջութեամբ | զիջութեամբք |