Other definitions containing this entry
Եւ Զինազգեաց, սպառազէն, զինաւոր.
ԶԻՆՈՒՈՐ στρατιώτης, στρατευόμενος miles. որ եւ ԶԻՆԱՒՈՐ. Ունօղ կամ կրօղ զզէն, զօրական. մարտիկ. պատերազմօղ.
ἰππευτής equitandi peritus. Վառժ ի հեծանել ի ձի. կիրթ ի ձիավարել. ձիաւոր. ձիական զինաւոր, հեծեալ.
Երկնաւորին նեղ ճանապարհաւ ի յերկրի զինաւորիս։ (Արշ.)
Հարկել եւ զինաւորել կայսեր։ (Արծր. I. 15.)
Զինաւորին, եւ թագաւորին, եւ մարմնական հրամանատուին. (Նար. ՟Կ՟Ա։)
Քաջամարտիկ մեծ զինաւորին՝ մերկեռիոս յաղթօղ վկային. (Տաղ.։)
Դառն կշտամբութեան գաւազանաւոր գործավար։ Եւ անպատսպար գաւազանաւոր, հոգեզրահ շնորհիւ զինաւոր. (Նար. ՟Ծ՟Ե. եւ Նար. մծբ.։)
Զինաւորս հետեւակամարտից իբր զաւազ թուով. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։ Իսկ Փիլ. լին. ՟Ա. 100.) Ի պատերազմունս, ի ձիամարտս, հետեւակամարտս. կարծի լինել գ. իբր հետեւակամարտութիւն։
Որպէս մշակք առ գործն, եւ զինաւորք առ պատերազմն զինեալք. (Յճխ. ՟Ժ։)
δοῦλος servus θεράπων famulus, minister οἱκέτης domesticus παῖς puer. Սպասաւոր. պաշտօնեայ. ստրուկ. եւ Գերի. եւ Զինաւոր. արբանեակ. եբր. գօլ, ապդ. (պրս. ասի եւ կերրա. լծ. ընդ ծառայ. եւ լտ. սէռվուս. իսկ ճարիյէ ՝ է աղախին);
cf. ՄԱՆՈՒԿ, որպէս ծառայ. մանչ. օղլան.
Voir tout