Զինամարտիկ

adj. s.

ὀπλομάχος bellator armatus Մարտիկ սպառազինեալ.

Հինգ յիւրաքանչիւր ի ցեղէ ահաւորս զինամարտիկս պահապանս թագաւորին գահոյիցն լինել. (Նիւս. երգ.։)