hy    |   fr

Զգօնամիտ

cf. Զգօնաբարոյ.

adj.

Զգօն մտօք, զգօնաբարոյ. ուշիմ. հանդարտ. հեզ.

Զգազանամիտ բարս մարդկան կոչէ գայլս, եւ զգօնամիտս կոչէ գառինս։ Վայրենամիտք եւ զգօնամիտք ի միասին բնակեսցեն, եւ միմեանց ինչ ոչ վնասեսցեն. (Ոսկ. ես.։)