Զայգոյ

adv.

ἑπαύριον crastino die, postridie Ընդ այգն. այգուց. ի վաղիւ անդր.

Զայգոյ զատկին ելին որդիքն Իսրայէլի. (Թուոց. ՟Լ՟Գ. 3։)

Արարին զզատիկն յերեկորեայ. եւ կերան ի ցորենոյ երկրին զայգոյ՝ բաղարջ եւ նորի. (Յես. ՟Է. 11։)