to guaranty, to bail, to promise, to become answerable, to assure.
ἑγγυάω spondeo, satisdo Երաշխաւոր լինել. յերաշխի տալ զանձն խոստմամբ. խոստանալ եւ ապահովել՝ միջնորդութեամբ կամ վկայութեամբ.
Ոմանք կամիցին զսա ի բարեկամացն երաշխաւորել. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Երաշխաւորեա՛ զիս ամենօրհնեալ սուրբ կոյս. (Ճ. ՟Դ. վրք. մար. եգիպտ.։)
Թոշակ ... որ զնորոգութիւն ինձ երաշխաւորէ. (Նար. ՟Կ՟Ը։)
Սովաւ զյաւիտենական կենացն առ մեզ երաշխաւորեալ տեսանեմ բարութիւնս։ Զառաջիկայ յուսոյն խորհուրդ երաշխաւորեալ սեպհականէ անձին եւ իւրայնոց. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. պաւլ.։)
Զնոյն եւ եզեկիէլ վասն չորացեալ ոսկերացն կենսանալոյն երաշխաւորէ. (Լմբ. հանգ.։)
Խօսեալն՝ այնուհետեւ հարսն երաշխաւորեալ գոյ. (Ոսկ. յաւետումն.։) յն. κατηγγυᾶτο oppignorata est
Մերթ Երաշխաւոր տալ, եւ առնուլ կամ ունել զոք.
Եւ ոչ զհայրն երաշխաւորեն։ Որ երաշխաւորէ զոք, եւ սահման դնէ տարի մի. (Մխ. դտ.։)
ԵՐԱՇԽԱՒՈՐԵԼ. չ. Երաշխաւոր լինել, կալ, մտանել.
Ես վշտակցեցայ, եւ երաշխաւորեցի. (Լմբ. առակ.։)
Երաշխաւորեալ (նորա) բնակչացն՝ այլ մի՛ եւս անցանել գետոյն ընդ սահմանն. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Վկայ (բանիս) ի մօտոյ երաշխաւորէ զաքարիա մարգարէ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Վկայ քեզ ի մօտոյ երաշխաւորեսցէ եկլէսիաստէ գիրք եւսեբի կեսարացւոյ. (Խոր. ՟Բ. 9։)