dye, colour, hue;
— —, in many colours, variegated.
χρῶμα, χρόα color βαφή tinctura Գոյն զարդարիչ բնական, եւ մանաւանդ արուեստական, որպէս ներկ, նարօտ.
Կապուտ երանգոցն սիսարայ. (Դատ. ՟Ե. 30։)
Ի ձեռն երանգացն (կամ երանգոցն) եւ դեղոցն արուեստագործեալ. (Նիւս. թէոդոր.։)
Զպատկերն երանդօք ի նկարու հանէին. (Եզնիկ.։)
Զաարդարի պատկերս առաքինութեանն երանդովք. (Յհ. իմ. ատ.։)
Երանգաւ արեան գունեցեր։ Ի նոր երանգ բոսորային։ Գունովք երանգոց. (Նար.։)
Ասեմք զնկարագիր, եթէ ծախեաց զերանգսն ամենայն։ Կայ մնայ երանգն ի տախտակին. (Փիլ. իմաստն.։)
Մերթ՝ Ազդի ազդի կազմութիւն, հանգամանք.
Եւ զանազան որակս պտղոց, եւ երանգս կերակրոց. (Լմբ.։)
ԵՐԱՆԳ ԵՐԱՆԳ. ա. ποικίλος varius, diversis coloribus Բազմերանգ. գոյնագոյն. երփն երփն. պէսպէս. գուն զգուն.
Զերանգ երանգ ծառսն պաճուճեաց ոստովք եւ տերեւօք. (Զքր. կթ.։)
Երանգ երանգ գունոցն պատմուճանք. (Լմբ. սղ.։)