adj.

Առաւել երագ. թեթեւագոյն.

Երագագոյնք քան զձեզ եղիցին՝ որ հալածենն զձեզ. (Ես. ՟Լ. 16։)

Ամենայն ինչ երագագոյն է առաջի տեառն. (Սիր. ՟Ժ՟Ը. 26։)

Երա՛գ էր ապաշխարութիւնն, երագագոյն ե՛ւս էր թողութիւնն. (Ոսկ. սղ.։)

Յինքն ունելով զգնացս գետոց երագագունից. (Յհ. կթ.։)

Զմովսէս երագագոյն առնէր ընդդէմ փարաւոնի». որպէս յն. γοργότερος , աջողագոյն, սրագոյն. (Կիւրղ. գանձ.։)