cf. Դժուարորս.
ԴԺՈՒԱՐՈՐՍ եւ ԴԺՈՒԱՐՈՐՍԱԼԻ. δυσθήρατος difficilis venatu, vel intellectu Զոր դժուար է որսալ, ըմբռնել՝ իրօք կամ մտօք.
Դժուարորս է ոստրէոսն. (Վեցօր. ՟Է։)
Փոխադրեալն ոչ գտանիւր, դժուարագիւտ եւ դժուարորսալի գոլով։ Դժուարակարծելի եւ դժուարորսալի է՝ խարդախ արուեստիւք ստուերացուցեալ. (Փիլ.։)
Դժուարորսալի ճշմարտութեանն բան դիւրաւ կարէ փախչել յայնցանէ՝ որք ոչն զգուշանան. (Բրս. հայեաց.։)
Այլ նա դարձեալ ո՛չ ի դժուարորսալեացն է, մանաւանդ թէ ի կարողագունիցն. (Պիտ.։)