Դեղատուութիւն, ութեան

s.

ԴԵՂԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ գրի եւ ԴԵՂԱՏՈՒԹԻՒՆ. φαρμακία medicandi actio, medicamentum Տալն զդեղ. բժշկականն (արուեստ).

Տեղի տալով, որպէս բժիշկ՝ հիւանդաց, զի դեղատութիւնս ընկալցի (այսինքն ընկալեալ լիցի), արուեստիւ դեղ տուեալ. (Առ. որս. ՟Զ։)

Ոչ կարօտանաս սպեղանեաց, ոչ սրագործութեան, ըստ երկրաւորս դեղատուութեան, առ որս միշտ է վրիպութիւն. (Նար. ՟Խ՟Գ։)

Եւ որպէս Մահադեղ տալն, եւ Կախարդելն. դեղագիտութիւն. φαρμακεία veneficium

Ոչ ապաշխարեցին ի մարդասպանութենէ, եւ ի դեղատուութենէ. (Յայտ. ՟Թ. 21։)

Երկակի գոլով այսպիսի չարաչար դեղատուութեանս (կամ դեղատութեանս) ... Այս ինչ օրէն յաղագս այսպիսի դեղատուութեանս. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Ա։)

Զոր արբեալ, զդեղատուութիւն կորուսչին արտաքս հեղեր. (Նար. ղ։)

Աղեքսանդր դաղատուութեամբ մեռաւ ի բաբելոն. (Միխ. աս.։)

ԴԵՂԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. Մերթ որպէս լծ. յն. δέλεαρ, δελέασμα եւ հյ. Թելադրութիւն, այսինքն հրապոյրք. illecebra

Կենցաղական դեղատուութեանցն։ Հեշտութիւն է մեծամեծ չարեաց դեղատուութիւն. (Բրս. հց. ՟Բ. եւ ՟Ժ՟Դ։)