cf. Գուժկան.
Գուժկան. գուժաբեր.
Գուժաւոր հասանէր առ զօրավարն հայոց. (Բուզ. ՟Ե. 43։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գուժաւոր | գուժաւորք |
| accusatif | գուժաւոր | գուժաւորս |
| génitif | գուժաւորի | գուժաւորաց |
| locatif | գուժաւորի | գուժաւորս |
| datif | գուժաւորի | գուժաւորաց |
| ablatif | գուժաւորէ | գուժաւորաց |
| instrumental | գուժաւորաւ | գուժաւորաւք |