hy    |   fr

Գլխահատութիւն

ԳԼԽԱՀԱՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԳԼԽԱՏՈՒԹԻՒՆ.

Գլխահատութեամբ իրաւամբք դատապարտեսցի. (Մխ. դտ.։)

Գլխահատութեան վճռաւ դատապարտեալ սպանին. (Մարթին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գլխահատութիւն գլխահատութիւնք
accusatif գլխահատութիւն գլխահատութիւնս
génitif գլխահատութեան գլխահատութեանց
locatif գլխահատութեան գլխահատութիւնս
datif գլխահատութեան գլխահատութեանց
ablatif գլխահատութենէ գլխահատութեանց
instrumental գլխահատութեամբ գլխահատութեամբք