Գեղեցկարար

adj.

καλλοποιός pulchra efficiens Որ առնէ գեղեցիկ, կամ զգեղեցիկս. գեղեցկագործ. ազնուարար.

Հաղորդութիւն գեղեցկարար պատճառին գեղեցկութեան. (Դիոն. ածայ.։)

Զգեղեցկարարն զհոգին սուրբ բերէր եւ բերէ յաչսն. (Վրդն. երգ.։)