hy    |   fr

Գեղարդնաւոր

s.

lancer.

adj.

Տիգաւոր. նիզակաւոր.

Մի՛ գուցէ կարծեսցուք ... գեղարդնաւորս հրեշտակապետս. (Շ. հրեշտ.։)

Աղեղնաւորութիւն, եւ գեղարդնաւոր լինել. (Մագ. քեր.։)

Եւ զշաւուղ գեղարդնաւոր կոչէ. (Կիւրղ. թագ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գեղարդնաւոր գեղարդնաւորք
accusatif գեղարդնաւոր գեղարդնաւորս
génitif գեղարդնաւորի գեղարդնաւորաց
locatif գեղարդնաւորի գեղարդնաւորս
datif գեղարդնաւորի գեղարդնաւորաց
ablatif գեղարդնաւորէ գեղարդնաւորաց
instrumental գեղարդնաւորաւ գեղարդնաւորաւք