Գաւառապետեմ, Եցի

չ. ն.

Գաւառապետ լինել. խնամարկել, հոգալ զորբս, եւ այլն.

Գրեալ գաւառապետք մանկանցն կամաւ իսկ խոստացեալ իցեն գաւառապետել. (Պղատ. օրին. ՟Ծ՟Ա։)

Եթէ վարկանի ոչ բարւոք գաւառապետիլ. (անդ։)