hy    |   fr

Գաւառակոյտ

adj.

provincial;
assembled from several provinces.

s.

δημοτελής Publicis expensis factus, publicus Կուտեալ ի գաւառէ. հաւաքեալ հանգանակաւ յերկրէն.

Գաւառակոյտ քաղաքաժողով ուրախութիւն լինէր. (՟Ա. Մակ. ՟Դ. 1։)