hy    |   fr

Գայլիկոն, ի, աւ

s.

trepan, awl;
wimble.

s.

ԳԱՅԼԻԿՈՆ. որ եւ գրի ԳԵԼԻԿԱՆ. Գործի ծակիչ որպէս հերիւն, եւ շացափ, պիզ, պուրղու.

Զոմանս՝ գայլիկոնօք ծակէին զպճղունս նոցա, եւ սպանանէին. (Եփր. վկ. արեւ.։)

Գայլիկոնով կամ դրով ծակել (զտունկս). (Վստկ. ՟Մ՟Ժ՟Գ. ՟Մ՟Խ՟Թ. ՟Մ՟Ղ՟Գ։)