cf. Գաղտակուր.
cf. ԳԱՂՏԱԿՈՒՐ.
Ընկալարուք ի գաղտակրայ մարգարիտս պատուականս. (կամ զմարգարիտս գեղեցիկ) (Սարգ. յուդ.) գ. եւ յիշատ. ի համառօտն։
Եւ ոչ խեցի որպէս կրայից եւ գաղտակրայց. լս. գաղտակրայից. (Նիւս. բն. ՟Ա։)