s.

whole, total;
roundness, rotundity.

s.

ὀλότης integritas, plenitudo Բովանդակութիւն. ամբողջութիւն. լրութիւն.

Պակաս գոլով բոլորութիւն գագաթանն՝ անուանեցաւ կամսար. (այսինքն պակասագլուխ). (Խոր. ՟Բ. 84։)

Ոչ բոլորութիւն, եւ ոչ մասն։ Զամենայն զայսոսիկ զբոլորովիմբ ամենայն բոլորութեամբ՝ բոլորակատարի եւ ամենայն աստուածութեանն վերադրիլ։ Շաղկապութիւնք մասանցն, ամենայն մասանցն միութիւնք, կատարելութիւնք բոլորութեանցն. (Դիոն. ածայ.։)

Նմին իսկ պատճառաւոր (յն. (պատճառ) բոլորութեան (էիցս) վերերեւիլ. Մաքս. եկեղ.։)

Իբր զճրագ յաշտանակի հաստեցաւ գլխոյդ բոլորութիւն. (Նար. ՟Խ՟Զ։)

Եւ κύκλος, περιφέρεια orbis, circulus Բոլորակութիւն. բոլորումն. շրջան. եւ (Պար.)

Անիւ ըստ բոլորութեանն զժամանակն եւ զեղանակն նշանակէ. (Ճ. ՟Թ.։)

Բոլորութիւն լուսնի. (Ճ. ՟Ա.։)

Վերին կողմն գնդի լուսնին ունի զբոլորութիւն լուսոյն, որ ընդդէմ արեգականն հայեսցի։ Կենդանատեսակ բոլորութիւնն շրջի առշեղապէս. (Շիր.։)

Զարեգական զընթացս, զլուսնի բոլորութիւն, զաստեղաց բազմութիւն. (Ածաբ. աղքատասիր.։)

Եւ ակն զգունդագունդս ժողովոց աստեղացն միանգամայն կարօղ է զբոլորութիւնն բովանդակել. յն. զպար մեծ. (Կոչ. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բոլորութիւն բոլորութիւնք
accusatif բոլորութիւն բոլորութիւնս
génitif բոլորութեան բոլորութեանց
locatif բոլորութեան բոլորութիւնս
datif բոլորութեան բոլորութեանց
ablatif բոլորութենէ բոլորութեանց
instrumental բոլորութեամբ բոլորութեամբք