Բիւրապատիկ

adj.

μυριοπλάσιος decem millies, vel infinite multiplicatus, ποικίλος varius Որպէս թէ տասն հազարապատիկ. այսինքն բազմապատիկ, բազմաթիւ, բազմադիմի.

Կառք Աստուծոյ բիւրապատիկք. (Սղ. ՟Կ՟Է. 18։)

Բիւրապատիկ իմն էին յայս եւ ի սոյն աղօթք ժողովելոցն. (՟Գ. Մակ. ՟Ա. 11։)

Թէպէտ եւ բիւրապատիկ ինչ արհաւիրս սաստից արկաք ի վերայ նոցա։ Բիւրապատիկ սքանչելեօք. (Ագաթ.։)

Բիւրապատիկ իսկ մեծ քան զնա հիւղն գտանի. (Եզնիկ.։)

Բիւրապատիկ չարիս ի նմանէ կրէին. (Խոր. ՟Գ. 66։)

Բիւրապատիկ աղետից, կամ աղիտիւք. (Պիտ.։)

Ահաւասիկ ես դնեմ ի սիոն վէմ բիւրապատիկ. (Մծբ. ՟Ա.)

Զպէսպէս եւ զբիւրապատիկ ընթացս մարդկան. (Լմբ. ժղ.։)

adv.

ԲԻՒՐԱՊԱՏԻԿ. մ. μυριοπλασίως decies millies, et frequenter Բիւր անգամ. եւ յոյժ աւելի. յոյժ յոյժ.

Աչք տեառն բիւրապատիկ քան զարեգակն լուսաւորագոյն են։ Սիր. (՟Ի՟Գ. 28։)

Յոյժ բիւրապատիկ առաւել. (Անյաղթ բարձր.։)

Բիւրապատիկ ել ի ձեռաց նոցա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 14։)

Բիւրապատիկ ելեր զխրատով նորա (այսինքն անցեր). (Խոսր. պտրգ.։)

Արդ զմեզ խրատեալ՝ զթշնամիսն բիւրապատիկ տանջես. յն. ἑν μυριότητι այսինքն բիւրովք տանջանօք, կամ բազում օրինակաւ. (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 22։)