Other definitions containing this entry
Բ. Լծորդ է ընդ շրթնաձայնս պ, վ, կամ ւ, եւ փ. զոր օրինակ ամբարիշտ, ամպարիշտ. ամպ, ամբ. ըմպել, ըմբել. զամպար, ղամբար. սմբատ, սմպատ. եւղամպէոս, եւղամբէոս. (որք են առ հասարակ զկնի մ տառի), եւ բասիլ, վասիլ, դարբնի, դափնի. դլբին, դլփին. բաղառութիւն, փաղառութիւն։
cf. ԱՓՆԻ.
Զոր (զդափնի) առեալ ապողոնի՝ նուաւ առնթեր եռոտանւոյն պար եկեալ լինի։ Որպէս ի սարդենի մահակէ պար գոլով (յն. գալով) երգէին զհոմերական քերթուածսն։ Պար գալով Ապողոնի, ՟Եւն. (Նոննսո։ Մագ. ՟Ծ՟Ա։ Եւ Երզն քեր։)
Անուն ծառոյ. որ եւ ՍԱՐԴԻ.կարծեքեալ նոյն ընդ δάγνη laurus. Դափնի կամ դաբնի. ... Այլ ի սուրբ գիրս երեւի դնիլ՝ որպէս κυπάρισσος cupressus. այն է կիպարիս, նոճ, կամ սարոյ.
ԴԱԲՆԻ լաւ եւս ԴԱՓՆԻ. գրի եւ ԴԱՓՆԷ, ԴԱՓՆԻԴ, կամ ԴԱԲՆԻԴ, Բառ յն. տա՛ֆնի. δάφνη laurus յորմէ ռմկ. տէֆնի, դէֆնէ. ըստ հյ. Սարդ կամ սարդի, եւ Կասլայ. ծառ մշտադալար՝ անուշահոտ, յորմէ պսակ կապէին ի գլուխ յաղթականաց. կոչեցեալ δαφνίς laurea
Որպէս դափնի յառողջութեան օգուտ երթայ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 1։)
Առեալ մահակ սարդենի, որ է դափնի։ Է՞ր աղագաւ զդափնին առնուն. յաղագս անթառամութեանն եւ կանաչութեան եւ հոտոյն. (Մագ. քեր.։)
Նստաւ ընդ ծառովն դափնիդայ. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Ը.։)
ԴԱՓՆԻ կամ ԴԱՓՆԷ. cf. Դաբնի։
Զբաղնլով տռփանաւն ինքեան առ դափնեաւ. (Նաննոս. յն. տռփական կամ տռփալի դափնի ասի։)
Իսկ Գէ. ես. ըստ Եփրեմայ թուի զտօսախն առնուլ եւ որպէս սարդ կամ դափնի՝ յասելն.
Դափնի պըտղատու. տունկ նման դափնոյ։
Ուստի ԵԶՐԵՂՈՅ ՊՏՈՒՂ՝ այն է, որ ըստ Գաղիանոսի ի յն. Դափնիկոկոն ասի, այսինքն հատ դափնոյ, եւ ի Բժշկարանի կոչի Հապըլղար, տաֆնոյ պտուղն։
Նոյն է ընդ Դափնի։ (Բժշկարան.։ Լծ. փիլ. Վստկ.։)
Սզոցիւք յօշատին, ընդ աչս շաղափնին. (Գանձ.։)
ՍԱՐԴԵՆԵԱՆ ՍԱՐԴԵՆԻ. δάφνινος, δαφνικός laureus. Դափնիդեայ, դափնական.
ՍԱՐԴԵՆԵԱՆ ՍԱՐԴԵՆԻ. δάφνινος, δαφνικός laureus. Դափնիդեայ, դափնական.
Որպէս կիտրոնն, եւ ապաբալսամոնն (կամ եւ ապա բալսամոնն), եւ դափնին. (Ագաթ.։)
Զդափնին առնուն սակս անթառամութեանն, եւ կանաչութեանն, եւ հոտոյն. քանզի սա միշտ անթառամ կայ. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)
Voir tout