Other definitions containing this entry
Եմիփորոն հինգկրկին (վասն պատրիարգի), չորեքկրկին (վասն արքեպիսկոպոսի), երեքկրկին (վասն մետրապօլտի). (Լմբ. պտրգ.։ 1)
Սուրբ հարցն պիտառութիւն համապատիւ կարգեցին զեպիսկոպոսս արքեպիսկոպոսաց. (Կանոն.։)
ἁρχιερεύς summus sacerdos, pontifex. Պետ եւ գլուխ քահանայից կամ յաջորդք նորա՝ գլխաւոր գործակցօք. ի նորումս ճշմտրիտ քահանայապետ յաւիտենից Քրիստոս, եւ փոխանորդք նորա՝ եւ յաջորդք առաքելոց եւ օրինաւոր առաջնորդք եկեղեցւոյ. որ եւ ՀԱՅՐԱՊԵՏՔ ասին. որպէս եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, պատրիարգ, կաթողիկոս, պապ.
ԱՐՀԵՊԻՍԿՈՊՈՍ կամ ԱՐՀԻԵՊԻՍԿՈՊՈՍ եՊԻՍԿՈՊՈՍ ԱՐՀԻ. որ եւ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ. Բառ յն. արխիէբի՛սգօբօս. Եպիսկոպոսապետ. դիտապետ. պատրիարգ.
ԱՐՀԵՊԻՍԿՈՊՈՍ կամ ԱՐՀԻԵՊԻՍԿՈՊՈՍ եՊԻՍԿՈՊՈՍ ԱՐՀԻ. որ եւ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ. Բառ յն. արխիէբի՛սգօբօս. Եպիսկոպոսապետ. դիտապետ. պատրիարգ.
ἁρχιεπίσκοπος archiepiscopus, patriarcha, pontifex Արքեպիսկոպոս. հայրապետ. կաթուղիկոս. պատրիարգ. պապ.
Բնակիչ մայրաքաղաքի. եւ Արքեպիսկոպոս մայրաքաղաքի. մետրապօլիտ. եւ Վանականն երեւելի մենաստանի.
Արքեպիսկոպոս, եպիսկոպոսապետ, եւ նախկին եպիսկոպոս.
Եպիսկոպոսութիւն մայրաքաղաքի. արքեպիսկոպոսութիւն.
Եւսեբիոս արքեպիսկոպոսապետն, եւ երիցունքն ընդ նմա. (Բուզ. ՟Դ. 4։)
Ձեռնագրէ յարքեպիսկոպոսութիւն վրաց նահանգին. (Յհ. կթ.։)
Արքեպիսկոպոսութիւն. կաթողիկոսութիւն.
Ք. Ի տառադարձութեան դնի ի տեղի χ տառի տառի յունաց. զոր օրինակ, Քրիստոս. քորեպիսկոպոս. արքեպիսկոպոս. աքազ. եւ այն։
Սուրբ հարցն պիտառութիւնք համապատիւ կարգեցին զեպիսկոպոսս արքեպիսկոպոսաց, ոչ ինչ բերելով վեհ նմա, բայց ի գլխաւորն կալոյ. (Կանոն.)
Ոչ արծւէսք եւ վէսք եկին, եւ ոչ սուրբ հարք սինայ լերին. Գր. տղ. յերուսաղէմ. իմա՛ արեւմտեան բառիւք, արքեպիսկոպոսք եւ եպիսկոպոսունք։
ԱՐՀԻ կամ ԱՐՀ. յն. ա՛րխի. Ըսկիզբն. պետ. գլխաւոր. արքեպիսկոպոս.
ԱՐՇԻ եպիսկոպոս, կամ եպիսկոպոսն ԱՐՇԻ. cf. ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Ուրար կայսերաց, որով շրջապատեն զինքեանս, եմիփորոն պապոյն եւ արքեպիսկոպոսացն. (Մարթին.։)
Ղեւոնդիոս արքեպիսկոպոս մետրապօլիտ՝ մեգաղէ կեսարու. այսինքն մեծին կեսարիոյ. (Ագաթ.։)
Ուրար կայսերաց, որով շրջապատեն զինքեանս, եմիփորոն պապոյն եւ արքեպիսկոպոսացն. (Մարթին.։)
ԱՐԾՈՒԷՍ կամ ԱՐԾԸՒԷՍ. Որպէս գաղղ. Արքեպիսկոպոս։ (Գր։ տղ. յԵրուսաղէմ։ Պտմ. կիլիկ.։)
Պետ դիտաց. նախկին տեսուչ որպէս աստուած, եւ Փոխանորդ աստուծոյ՝ քահանայապետ, արքեպիսկոպոս, վերատեսուչ. առաջնորդ. նազըր.
Աթոռքն ... որոց համատիպք են արքեպիսկոպոսք եւ այլն։ Նմին համատիպ լինել. (Լմբ. պտրգ.։)
Բարեկամ հանգոյն անձին քո։ Մարդ մահկանացու, հանգոյն ամենեցուն։ Պերճութիւնքդ ձեր հանգոյն մոխրոյ։ Ըմպէ զանօրէնութիւնս հանգոյն ըմպելւոյ։ Բարբառ հանգոյն նմա որոտայցես։ Լինիցի քեզ հանգոյն մահու։ Բնակեալ հանգոյն սիդոնացւոց, եւ այլն։ Հանգոյն մովսեսի, կամ արքեպիսկոպոսին կեսարու, կամ հրեշտակաց։ Հանգոյն սմին, այսմ, նոցին։ Հանգոյն կապկաց, յուդայի մատնչի։ Հանգոյն միմեանց. (Խոր.։ Խոսր.։ Սարգ.։ Ճ։)
Իբր Արքեպիսկոպոսական.
Հայրապետք ունին զեմափորոն հինգ կրկին։ Արքեպիսկոպոսք եմափորոն չորեքկրկին։ Մետրապօլիտք եմափորտ երեքկրկին։ Եպիսկոպոսունք եմափորտ կրկին։ Քահանայք սքեմ, բայց յեմոփորտէ. (Մխ. դտ.։)
Է թարգմանութիւն յն. ձայնիս Պատրիարգ, կամ պատրիարք. πατριάρχης patriarcha. որ ըստ որում ծագի ի ձայնէս բադրի՛ա, այսինքն հայրենի գաւառ, նահանգ, նշանակէ Նահապետ, ազգապետ, ցեղապետ. նախահայր. իսկ ըստ որում ի ձայնէս բադի՛ր, այսինքն հայր, է Հայր հարանց, եպիսկոպոս, արքեպիսկոպոս, կաթողիկոս, պապ, քահանայապետ. pontifex։
Սուրբ եւ բարձրագահ արքեպիսկոպոսիդ. (Գագիկ առ ռոմանոս.։)
Հայրապետքն (այսինքն պատրիարգունք), կաթողիկոսն, արքեպիսկոպոս, մետրապօլիտք. եպիսկոպոսք, քահանայք. (Մխ. այրիվ.։)
Յառաջինսն գրեսցի նա նախագլուխ եպիսկոպոս (արքեպիսկոպոս). (Կանոն.։)
Զկիւրիոն սրբոյ կաթուղիկէին վանացերէց՝ ձեռնագրէ յարքեպիսկոպոսութիւն վրաց նահանգին. (Յհ. կթ.։)
ՄԱՅՐԱՔԱՂԱՔ. իբր Մետրապօլտական կամ արքեպիսկոպոսական եկեղեցի.
ՄԵՏՐԱՊՕԼԻՏ μητροπολίτης metropolita, episcopus metropolitanus. գրի եւ ՄԵՏՐԱՊՕՂԻՏ, ՄԵՏՐՈՊՕԼԻՏ, լտունք. Բառ յն. միդրօբօլիդիս. այսինքն մայրաքաղաքացի. որպէս Արքեպիսկոպոս մայրաքաղաքի.
Ղեւոնդիոս արքեպիսկոպոս մետրապօլիտ մեգաղէ՛ կեսարու. (Ագաթ.։)
Voir tout