Other definitions containing this entry
Գունակ արիանոսացն։ Հեզութեամբ համբերել գունակ տեառն մերոյ. (Նանայ.։)
Պատրեալ ի դարժան արիանոսացն. (ՃՃ.։)
Արիանոսն ասէ. էութեամբ միանալ հօր զորդի՝ ոչ ասեմ ուղիղ ունել. (Աթ. ՟Ը։)
Նզովեցին զարիոս, եւ զաղանդն իւր պիղծ։ Ի քակտումն արիանոսաց, զորս նզովեալ մերժեցին ի հաղորդութենէ եկեղեցւոյ. (Շար.։ Խոր. ՟Բ. 93։)
Տէր ստացաւ զիս ի սկիզբն ճանապարհաց իւրոց. իմա՛ հաստատեաց, որպէս դնի յայլ ձեռ. այսինքն մարդկութիւն քրիստոսի՝ որ ծնաւ ի ժամանակի, նախասահմանեցաւ յառաջ քան զամենայն եղականս. զոր արիանոսք խեղաթիւրէին ի վերայ աստուածութեան քրիստոսի՝ զի արարած կամ եղական համարէին զբանն։
ἐτερούσιος. alienae essentiae, diversae substantiae Հակառակն ձայնիս համագոյ՝ որպէս օտարագոյ, հնարեալ յարիանոսաց. այս ինքն որոյ գոյացութիւնն կամ էութիւնն եւ գոյութիւնն իցէ ա՛յլ. ո՛չ նոյնագոյ. ո՛չ էակից. այլաբուն.
Արիանոսացն այլափառաց. (ՃՃ.։)
Զհետ գնաց ձախողակի օրինաց չարափառ արիանոսացն. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի քակումն արիանոսաց հերձուածոյն. (Առ որս. ՟Ժ։)
Ոմանք (որպէս կերինթեանք եւ արիանոսք) անագանեղ զմշտնջենաւորակիցն հօր հաւատացին։ Անագանեղ դանդաչեն զնա, որ անդրն է քան յամենայն յաւիտեանս եւ ժամանակս։ Թէեւ է անագանեղ՝ ըստ որում մարդ է, այլ էր նախ քան զյաւիտեանս որպէս Աստուած. (Պրպմ. ՟Լ՟Է. ՟Լ՟Թ։)
Բարբառիք համաձայնաբար արիանոսացն. (Գր. տղ. թղթ.։)
Միջամխեալ ընդդէմ արիանոսացն. (Ոսկիփոր.։)
Ոյք էականին են յեղյեղիչք՝ զուգեալք ընդ Արիանոսս։ Յեղյեղիչք զհոգին նոյնպէս ընդ արարածս թւեն. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Զիա՞րդ շարադրի, առ դոյզն մարմին՝ անտանելին։ (արիանոսն ասէ) եւ դու զի՞նչ. բաղդասութեամբ անդամո՞ց շարադրես զաստուածութիւնն. (Աթ. ՟Բ. ՟Ը։)
Եւ ոչ արիանոսացն չարայուշ եղեւ, որ զնորա մահ ըղձանային. (Սոկր.։)
Ի քակտումն արիանոսաց։ Ի քակտումն սկիւթացւոց աղանգդոյն։ Զնախնի աւանդութեան մերոյ խնդրէր զքակտումն։ Նոքաքակտման էին գոծունեայք. (Խոր.։ Ճ. ՟Բ.։ Փարպ.։ Երզն. մտթ.։)
cf. ԱՐԻԱՆՈՍ.
Արիանոսն զտէր ստացաւն զիս՝ սակս գոյացման բանին ասէ, թէ որպէս արարաւ ի հօրէ. (որ է ուրանալ զանեղութիւն եւ զաստուածութիւն բանին). (Աթ. ՟Ը։)
Չկարէ մին սպասաւոր՝ եւ ինքնագործ լնել. (Սեբեր. ՟Ե։ Տեսնե՞ս) (ասէ արիանոսն), զի սպասաւոր էորդի, եւ ոչ ինքնագործ, (Աթ. ՟Ը։)
Արիանոսք եւ մակեդոնիտք նուաստացուցանեն զորդի եւ զհոգի, ի միմեանց բաժանեալք հերձուածովք. (Սարկ. հանգ.։)
Իսկ արիանոսք յասելն՝ բանն աստուած մարդկացաւ, կամէին իմանալ լոկ, շրջեցաւ ընդ մարդկան. վասն որոյ եւ աթանաս ստիպէ զնոսա՝ իմանալ, թէ
Որո՞ց բարկասցի առաւել. սաբէլականա՞ցն ասէ, թէ արիոսականացն։ Սաբելականացն ասէ պարտ էր բաժանել, իսկ արիոսականացն միաւորել։ Սաբելիանոսացն՝ երիս (պարտ էր) խոստովանել պատկերս (այսինքն դէմս). իսկ արիանոսացն՝ մի աստուածութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Լծ. ածաբ.։)
Զուգեալք ընդ արիանոս, եւ մասնաւորեալք ընդ նոսին զառ ի յաստուածութիւնն ամպարշտութիւն. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Յամենայն քաղաքս արիանոսս չեպիսկոպոսս յղէր։ Որ անուանեալք էին չեպիսկոպոսունս աղանդոյն արիանոսաց. (Բուզ. ՟Դ. 5. 8։)
Որո՞ց բարկասցի առաւել. սաբէլականա՞ցն ասէ, թէ արիոսականացն։ Սաբելականացն ասէ պարտ էր բաժանել, իսկ արիոսականացն միաւորել։ Սաբելիանոսացն՝ երիս (պարտ էր) խոստովանել պատկերս (այսինքն դէմս). իսկ արիանոսացն՝ մի աստուածութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Լծ. ածաբ.։)
Ի քակտումն արիանոսաց։ Ի քակտումն սկիւթացւոց աղանգդոյն։ Զնախնի աւանդութեան մերոյ խնդրէր զքակտումն։ Նոքաքակտման էին գոծունեայք. (Խոր.։ Ճ. ՟Բ.։ Փարպ.։ Երզն. մտթ.։)
Աղանդութեանն արիանոսաց. (Բուզ. ՟Դ. 5։)
Ձեռն արկանէր զդժպատեհ եւ զկամակոր բարբարիանոս աղանդն քննելոյ. (Կորիւն.։)
cf. ԲՈՐԲՈՐԻՏ, եւ ԲԱՐԲԱՐԻԱՆՈՍ.
ԿԷՍԱՐԻԱՆՈՍՔ որ եւ ԿԻՍԱՐԻԱՆՈՍՔ. Ըստ մասին հետեւօղք արիանոսաց. (Կանոն.։)
ԿԷՍԱՐԻԱՆՈՍՔ որ եւ ԿԻՍԱՐԻԱՆՈՍՔ. Ըստ մասին հետեւօղք արիանոսաց. (Կանոն.։)
Բարբառիք համաձայնաբար արիանոսացն. (Գր. տղ. թղթ.։)
Բաժանի յարիանոսաց հեթանոսօրէն իմացողաց. (Լծ. ածաբ.։)
Որ միեղջերուն կոչեցաւ՝ միածնութեամբ, եւ բազում զօրութեամբ. (Ճ. ՟Գ.։) Տե՛ս եւ (Աթան. ՟Ը.) ուր զմիածնութիւնն քրիստոսի չարաչար մեկնէ արիանոսն, եւ քաջիկ յաղթահարի։
Որո՞ց բարկասցի առաւել. սաբէլականա՞ցն ասէ, թէ արիոսականացն։ Սաբելականացն ասէ պարտ էր բաժանել, իսկ արիոսականացն միաւորել։ Սաբելիանոսացն՝ երիս (պարտ էր) խոստովանել պատկերս (այսինքն դէմս). իսկ արիանոսացն՝ մի աստուածութիւն սուրբ երրորդութեանն. (Լծ. ածաբ.։)
Բարբառիք համաձայնաբար արիանոսացն. (Գր. տղ. թղթ.։)
Զոր ինչ արիանոսքն ճարտարաբանեն. (Աթ. ՟Դ։)
Արիանոսն ասէ. անմիաբանութիւն յոյժ ինձ թուի ի մերձակայ ժամուս՝ գրոց. (Աթ. ՟Ը։)
Ասասցեն մեզ՝ աստուածամարտնելն անմտաբար յանդգնեալք արիանոսք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Մի՛ լիցի ընդդիմասացութիւն մարդոյ՝ աստուածաշունչ գրոց, որպէս թէ ոչ միաբանութեամբ ճառեալ։ (Արիանոսք եւ հոգեմարտք) երկաքանչիւր կողմանքն մասնաւորեալ բաժանեցին առ ճշմարտութիւնն զընդդիմասացութիւնն. (Աթ. ՟Ը. եւ ՟Ժ՟Բ։)
τὸ φιλοχρόνον studium temporis Սէր ժամանակի. եւ Փոյթն դնելոյ արիանոսաց ժամանակեւ յանժամանակն.
Անդամ քրիստոսի անխիղճ. ո՛չխղճիւ ծնանի արիանոս, կամ նեստորիանոս. (Վրդն. երգ.)
Լաւագոյն ասեն ուրեմն քան զպիղծ արիանոսսն հրէայք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Արգել առնել արիանոսացն, զի մի՛ եւս իշխեսցեն, եւ այլն. (Վրք. ոսկ.։)
(Ասէ արիանոսն) Սուղ ինչ տամ բացատ լինելութեանն որդւոյ, զի եղիցի ծննդական. (Աթ. ՟Ը։)
Յորմէ (այսինքն ի պատճառէ) իբր աստուած. եւ ի ձեռն որոյ (կամ որով), իբր զգործի. իսկ աստուծոյ գործի՝ բան է. (Փիլ. նխ. ՟ա.) (ուստի աղանդ արիանոսաց զբանն աստուած գործի հօր գոլ հայհոյէր յարարչութեան, եւ ոչ արարչակից)։
Voir tout