Other definitions containing this entry
Եւ ճառք զանդ էիցն աստուստ ընթեռնուն՝ Աստուածութեանն ոտին հետարան. (Նար. մծբ.։)
Աստուստ եւ անուն հաւաքաբանութեան գտաւ, որ նշանակէ բաղհաւաքումն. քանզի բաղ՝ յորոց վերայ առադրի, բազմութիւն նշանակէ, որպէս մարտակից. (Անյաղթ վերլծ. ՟Թ։)
Ծածկեաց զստորեաւ ճանապարհն ... աստուստ զվեր (կամ՝ զ՝ի վեր) ճանապարհն զարմանային. (Մեկն. ղկ.։) Իսկ բարդութիւնք եւ ածանցք սորա՝ են որ հայկաբան են, եւ են որ հելլենաբան, է՛ որ պիտանի, եւ է՛ որ անպիտան։
Ունիմք աստուստ երկուս առածս. մի՝ թէ սեռականագոյն սեռն ոչ սահմանի. եւ այլն։ Ի ձեռն երկուցս այսոցիկ առածից. (Սահմ. ՟Ի՟Բ. ՟Ի՟Դ։)
Անանջատականացն են որ ըստ ինքեանց են եւեն որ ըստ պատահմանց. զանանջատականն աստուստ բաժանէ ի գոյացութիւն եւ ի պնտահումն. քանզի ըստ ինքեան ասելով՝ զգոյացութիւն նշանակեաց. քանզի սովորութիւն է արիստոտելի զբնութիւն ըստ ինքեան անուանել, որպէս ինքնագոյ. իսկ ըստ պատահմունքն ոչ առեալ լինինի գոյացումն բանի. (Անյաղթ պորփ.։)
Աստուստ ոք զսա տեսցէ դիւրապէս. ո՞ւստ. ուստի իսկ եւ զքաղաքացն աճմունս. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Աստուստլցեալ առ ի յայնցանէ՝ որ ոաքրեն, աճեալ մեծ եւ անզ լինիցի. (Պղատ. տիմ.։)
Եւ ճառք զանդ էիցն աստուստ ընթեռնուն. (Նար. մծբ.։)
Բոզքն այն բորբորիտոն կաթոտքն։ Ափրոդիտականին յոյժ Ըղձումն, եւ աստուստ կաթոտք եւ միզարձակք լինել. (Մագ. ՟Ե. ՟Ծ՟Ը։)
Կրատէս թողացոյց զվայս իւր լինել միլօբուտ եւ միլօբուտ է վայրն՝ ուր արձակեալ լինին ոչխարքն ի ճարակս. (քանզի միլօն զոչխարն է ասացեալ հոմրոս. աստուստ եւ միլաճարակք են հովիւք. եւ միլովտէ՝ մորթ ոչխարին. Նոննոս.։)
Աստուստ իմա՛ զԱստուած՝ ո՜չ պատճառ չարեաց. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Ոչ ոք անդ մտանէ յարհամարհողացն, թէ եւ աստուստ զինքն սպրդիցէ, սնոտի յուսով խաբեալք. (Նար. երգ.։)
Եւ աստուստ դարձեալ ընդ անապատն, եւ ընդ վախուտ վայրս. (Պտմ. աղեքս.։)
Անբաղայ ազատութեամբ ի բաց զհոգս ընկենլով աշխարհականս։ Իրաւունքդ ոչ տան թոյլ (գողոյն) աստուստ անբաղայս անցանել գնալ։ Զի երթեալ անբաղայ զիւր ինքեան մահու տարցի վճիռ. (Պիտ.։)
Աստուստ ապշեալ, եւ անդանօր լքեալ։ Հանդիպել եւ անդանօր ընծայի բանից. (Նար. ԿԷ. եւ կուս։)
Աստուստ եւ անդուստ վնասեալ. (Նար. ԻԲ։)
Աստ եւ աստուստ կամ աստէն. տստանօր. յայսմ վայրի, եւ այժմէն. եւ Այժմու.
Աներեւակի նետիւք խոցոտեալ ... հանապազամուխ բեւեռեալ աստուստ ընդ հոգւոյս։ Ընդ անցաւորս այս կենցաղ կորստեան՝ կամօք բեւեռեցայ։ Ի քեզ պատուաստեցայց՝ բեւեռեալ յուսով. (Նար.։)
Զի՞նչ կամիս աստուստ հաւաքել. (Աթ.։)
Ստութեան նորա հոլանիւր կեղծիք։ Որ յայտնապէս աստուստ բացափայլեալ բանիս հոլանիցին միտք. (Խոսրովիկ.։)
Այլ յեղանակ ինձ ողբականաց աստուստ կնքեցի, փոխատրեցի սովին բարբառով կոծ կսկծելի. (Նար. ՟Ի՟Զ։)
Զօր ուստեմն՝ ասեն՝ օտար եկն։ Այր հասանէր ի հռոմայ ուստեմն։ Անդուստ ուստեմն ի վերուստ խօսի ընդ մեզ, եւ ոչ աստուստ յաշխարհէ. (Վեցօր.։ ՟Ը։ Եւս. քր. ՟Ա։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Ծածկեաց որդին աստուծոյ զստորեաւ ճանապարհն, եւ ոչ զեկոյց հրեշտակաց, զի խայտառակեսցէ զբանսարկուն. վասն այսորիկ աստուստ զի վեր ճանապարհն զարմանային. (Մեկն. ղկ.։)
Առեալ աստուստ անխանգար բարուք եւ անեղծեալ, ա՛նց գնա՛. (Փիլ. լին. ՟Դ. 129։)
Եւ առ այլսն դիւրահոս աստուստ. (Պղատ. տիմ.։)
Եթէ ոչ զարիականն բերէ սերտութիւն մարմնոյն, աստուստ կաթոտք եւ միզարձակք լինել հանդերձեալ գոն. (Մագ. ՟Ծ՟Ը։)
Պարտ է ջանալ փախչել աստուստ անդր զվաղագոյնս (իմա՛ որպէս յն. ὀτέ τάχιστα այսինքն վաղագոյն ըստ կարի). (Սահմ. ՟Ժ։ ի Պղատոնէ.)
Զգիր ընթացից պատմութեան բանիս աստուստ կնքեսցուք, եւ փոխադրեալ այլաբանեսցուք ի զանազան բարեբաստութիւնս ներբողականս. (Նար. խչ.։)
Զհանդերձեալն նախաձայնէ ի մի զհաւաքումնն։ Ոչ փոքր ինչ տանջանս եւ աստուստ նախաձայնէ նոցա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 14. 31։)
Սպնգատեսակաւն եւ ջրատեսակաւն զճաշակումն հիւթոյն ընդունի։ Տարեալ լինի աստուստ ի ձեռն սպնգատեսակին ոսկեր, որ է ծակոտեալ. (Նիւս. բն.։)
Աստի մահ եւ թաղումն եւ յարութիւն, աստուստ եւ նոր արարած, վերջատօնակ տօն. (Ածաբ. նոր կիր.։)
Եօթանց՝ կենցաղոյս այսորիկ օրինադրէ, այլեւ ութից հանդերձումն յաստուստ բրեգործութենէս. (Լմբ. ժղ.։)
Յայտնութիւն կոչի, զի բազում ինչ ի հանդերձելոցն լինելոյ քան յայլ գիրս՝ աստուստ լինի գիտելի. (Նախ. յայտն.։)
Աստուստ եւ պիւթագորականացն առեալ զսկիզբնն, Ինքն ասաց. (Փիլ. լին. ՟Ա. 99։)
Աստուստ եւ անուն հաւաքաբանութեան գտաւ, որ նշանակէ բաղհաւաքումն։ Նոյնպէս հաւաքակցութիւնս, այսինքն բաղհաւաքումն, սակս բազում ինչ միանգամայն հաւաքաբանելոյ. Որ ի նուազէն զմեծն յարդարէ, մակածութիւն ասի. իսկ որք ի մեծէն զնուազն հաւաստացուցանեն, այնոքիկ բաղհաւաքումն ասին. (Անյաղթ վերլծ. Արիստ.։ (Ուր եւ ճոխագոյն բանք լինին ընդդէմ բաղհաւաքմանցն ստոյիկեանց։))
Աստուստ սկսեալ զտանջողականն կշտամբութիւն։ Այսոքիկ են մեղաւորիս իմ կշտամբութիւնք, եւ այլն. (Նար.։)
Հանապազամուխ բեւեռեալ աստուստ ընդ հոգւոյս. (Նար. ՟Ի՟Գ։)
Որում պատիւ մատուցանեմք, զնա ոչ իշխեմք կոչել իսկ անուամբն, այլ ինքնիւն. աստուստ եւ պիւթագորականացն առեալ զսկիզբն. ի՛նքն ասաց, նազեցուցանելով եւ պանծալի առնելով զպատմօղն վարդապետն. (Փիլ. լին. ՟Բ. 99։)
Աստուստ եւ պիւթագորականացն առեալ զսկիզբնն, Ինքն ասաց. (Փիլ. լին. ՟Ա. 99։)
Աստուստ դարձեալ երկրորդ տարակուսանս վերաբուսանին մեզ. (Անյաղթ պորփ.։)
Ի պատմոս կղզի արտասահմանի, եւ աստուստ փոխամբարձեալ եղեւ. (ՃՃ.։)
Աստուստ եւ պիւթագորականացն առեալ զսկիզբնն, Ինքն ասաց. (Փիլ. լին. ՟Ա. 99։)
Ո՞չ ապաքէն ստակարծութեան է՝ զերկաքանչիւրոցս այսոցիկ աստուստ առնուլ զերեւոյթ. (Պիտ.։)
Զի՞նչ առաւել քաջափառութեան եւ բարեբախտութեան գոլ ասացից ի տանն յայն։ Մեծութիւն, քաջափառութիւն, պատիւք։ Զապականելոցն զամենեցուն աստուստ քաջափառութիւն կարծել. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։ Ածաբ. աղք.)
Մասն իմաստասիրութեան է հաւաքաբանութիւն։ Ապացուցական հաւաքաբանութիւն, եւ այլն։ Բազում առաջարկութիւնս կարօղ է դնիլ ի հաւաքաբանութեան. եւ աստուստ եւ անուն հաւաքաբանութեան գտաւ, որ նշանակէ բաղհաւաքումն, սակս բազում ինչ միանգամայն հաւաքաբանելոյ. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
Voir tout