Other definitions containing this entry
Abas;
էր մեծ սպարապետ հայոց՝ եղբայր առաջներորդ աշոտայ արքայի, այր քաջ՝ անձնեայ եւ թիկնաւէտ, առոյգանձն եւ գեղեցիկ հասակաւ, կորովի եւ յաջողակ ի պատերազմունս. որ եւ աջակցեալ եղբօր իւրում աշոտայ արար քաջութիւնս բազումս, եւ եղեւ հռչակաւոր եւ հոյակապ ի մէջ բազմաց։ Առ սա գրեաց թուղթ յանդիմանութեան եւ խրատու իմաստնաբար մեծ վարդապետն հայոց մաշտոց։ (ի հին պատմագիրս)
Աբաս էր արքայ հայոց որդի սմբատայ արքայի, եւ եղբայր չորրորդ աշոտոյ արքայի։ Սա թագաւորեաց յԱնի ամս 27։ (ի հին պատմագիրս)
Աբաս էր այլ արքայ հայոց, որ եւ կոչիւր շահն շահ։ Սա թագաւորեաց ի կարս քաղաքի, որ է խաբս, հրամանաւ ազգապետին իւրոյ գագկայ արքայի, որ թագաւորէր յանի ի 951 թուականիս հայոց։ (ի հին պատմագիրս)
Voir tout