want of leisure, business.
ἁσχολία. occupatio. Անպարապն լինել ի յաճախութենէ գործոց. պատաղումն. զբաղանք. չունելն զժամանակ. այնպէս պարապելն յիրս ինչ՝ մինչեւ չկարել պարապել յայլ ինչ.
Տկարութիւն, տարակուսանք, ժամանակի անպարապութիւնք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Յանպարապութեան նորա՝ եղբարցն հոգալ (այլ ոք կարասցէ)։ Մի՛ գուցէ՝ կարացեալ ուրուք լնուլ զպատուէրն, պատճառեսցէ զգործոյն անպարապութիւն։ Արուեստաւոր հնարքն անպարապութեան առիթք լինէին։ Ո՛վ գարշելի եւ անկատար անպարապութեանն. (Բրս. հց. եւ Բրս. չար. եւ Բրս. մկրտ.։)
Յաղագս այլ ինչ մեծ անպարապութեանց չհոգացան իրացս. (Փարպ.։)
Անպարապութիւն յաշխարհակալացն հարստահարութենէ. (Յհ. իմ. ատ. ՟Դ։)
σχολή. mora, studium, lucubratio. Դեգերումն. պարապումն. փոյթ. բանի մը հետ ըլլալը.
Զբազմապատիկ ի մարմնի զոգւոյ դեգերմունս անպարապութեան։ Ոչ երբէք դադարէ յայսպիսի անպարապութենէ. (Նիւս. կազմ. ՟Լ՟Ա. ՟Լ՟Բ։)
Ի սոյն զանպարապութիւն մեր մաշեսցուք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 5։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անպարապութիւն | անպարապութիւնք |
accusatif | անպարապութիւն | անպարապութիւնս |
génitif | անպարապութեան | անպարապութեանց |
locatif | անպարապութեան | անպարապութիւնս |
datif | անպարապութեան | անպարապութեանց |
ablatif | անպարապութենէ | անպարապութեանց |
instrumental | անպարապութեամբ | անպարապութեամբք |